Toen we buiten kwamen was het fris, maar de hemel was strak blauw! Ze lopen hier nog in winterjassen, vorige week heeft het hier gesneeuwd!
We nuttigden ons eerste ontbijtje in een bar, waar de Madrilenen hun churros in de koffie en chocolade stonden te dopen. Gezellige drukte met roepende obers, druk heen en weer geloop, gerinkel en gekletter van serviesgoed en bestek en.... heerlijke koffie!
Het Estacion Atoche is groot en heeft een uitgebreide groenvoorziening binnen in de hal, het lijkt wel een kas in Artis.
De treinen en bussen zijn hier heel onoverzichtelijk verdeeld over verschillende maatschappijen met verschillende platforms, zodat het even duurde voordat we er achter kwamen waar we met ons ticket heen moesten.
We reisden vandaag naar Mérida (5 uur in de trein!) en lopen in de komende weken noordwaarts naar Salamanca, ca 270 km. Achteraf hadden we beter op Sevilla kunnen vliegen, maar toen we onze vouchers van 2020 in december jl(!) inwisselden hebben we daar niet goed over nagedacht.
Toen we uitstapten in Mérida scheen de zon en aten we rond half vier een heerlijke maaltijdsalade op een terras. Om half vier- vier uur gaan hier in Spanje de keukens van de restaurants dicht tot 8 à 9 pm, best lastige tijden voor ons als Hollanders.
We struinden wat rond door het stadje en bewonderden alvast de oude Romeinse brug, waarover de Camino de stad binnenloopt.
Het was doodstil in de stad tót we rond half zes het centrale plein bereikten waar het gezellig druk was (en steeds drukker werd) en hele families mooi aangekleed, inclusief oma, de baby en kinderen met strikken in het haar de terrassen bevolkten, Zuid Europese flaneertijd.
Morgen een dagje sightseeing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten