Leven en dood

We hebben nog nooit in een nieuwe auto gereden (waarom niet eigenlijk, de studentenfase nooit ontgroeid?), dat maakt dat we vaker met een afscheid van een auto te maken hebben. 

Gisteravond was het weer zo ver! Marcel trapte door zijn koppeling heen en kwam stil te staan. Gelukkig had hij een meerijder met een oude Nokia(!), zodat ze de Wegenwacht konden bellen. 

We zijn al een levenlang lid van de ANWB en konden daar nu eens blij om zijn, de Peugeot werd naar onze garage gesleept en ik haalde de gestrande reizigers op. 

Vanmorgen bleek dit euvel de nekslag te zijn voor onze bejaarde diesel, kan dát tijdperk ook meteen afgesloten, want dat kán eigenlijk ook niet meer. 

De timing is wat ongelukkig met twee verhuisdata van de kinderen volgende week (auto met bakkie!) en ik heb mijn eigen kleine autootje vaker nodig omdat ik nog niet goed durf te fietsen. 

Dus nu jacht op een nieuwe gebruikte middenklasser met trekhaak, want daar kan een mens in de polder niet zonder!  

Vanmorgen ook goed nieuws, helemaal passend bij een zonnige lentedag. Ik heb sinds kort een abonnement bij de dierenarts voor controle van mijn schaapjes. Pamela van de Kleine Beemd, die al twee keer eerder heeft gebaard, zit met lam, zoals dat heet. Bij de kleine Anne van de Boterblom (uit 'mijn' stal) zag ze op de ECHO geen lam, maar mogelijk wel een placenta. In elk geval heeft ons leenrammetje Rambo van de Bleieweide zijn werk gedaan en komt er een lammetje dit voorjaar. Schattig toch?

In de tijd dat ik op de boerderij bij boer Willem op het erf logeerde als ik dienst had in het ziekenhuis, leerde hij mij het verschijnsel van een 'guis schaapje': een ooi dat zonder lam bleef of de vrucht was kwijtgeraakt. Hij sprak er wat laatdunkend over, want een schaap zonder lam levert natuurlijk niks op. Als ik de betekenis van guis nu opzoek bestaat het niet eens (meer).

Mijn kortademigheid is nog onveranderd, het is naar dat ik voortdurend tekort kom. Ik heb wel 'bewijs' dat de bloedverdunners hun werk doen, want ik maakte een klein wondje aan mijn hand toen ik de schapen hooi gaf en na een half uur bloedde het nóg!

Gister kreeg ik weer twee vaccinaties in mijn bovenarmen, die zijn nu ook allebei stijf. En ik wil zo graag naar buiten, aan de gang in de tuin, maaien, bezig zijn. 

Ik voel me vleugellam!