Het Branderpadje

Vandaag kwamen Gea en Rika op de koffie (mét zompig bananenbrood) om 'een Branderpadje te lopen', ze waren door het regelmatige optreden van het Branderpadje in mijn blog nieuwsgierig geworden om dat wandelingetje ook zélf eens te maken. Nou stelt dat ommetje niet zo veel voor, maar het geeft door het jaar heen wel steeds een andere aanblik.

Het was bepaald geen mooie dag, nét geen regen, maar wel koud, grijs en klam, we gingen goed ingepakt én met stevige hoge wandelschoenen op pad. En dan blijkt toch steeds weer dat het eigenlijk niks uitmaakt wat voor weer het is, lopen is áltijd fijn, zeker als je gezellig loopt te kletsen. 

We verlengden de wandeling met een stuk door het weiland; dat was nog verrassend goed begaanbaar ondanks alle nattigheid van de laatste weken. We staken een sloot over over een spekgladde houten plank, waar gelukkig wel een leuninkje naast liep.

We lunchten thuis met een lekker soepje en een vers afgebakken Italiaanse bol met zalm, ei en rucola. 

Een heerlijk ontspannen bezoek, ondanks de spannende tijd waar zij inzitten. Fijne vriendinnen! 

De middag stond in het teken van de jaarlijkse nieuwjaarsbijeenkomst van het hospice. Voor het tweede jaar op rij kon dat geen doorgang vinden op de reguliere wijze met een samenzijn en een buffet in het Klooster. 

Het team van coördinatoren en bestuur had een ludiek alternatief verzonnen. In Woerden organiseerden ze op een parkeerterrein een feestelijke 'drive through' waar iedere vrijwilliger twee tasjes op kon halen. Eén met een attentie een één met een door hem zelf gemaakte borrelgarnituur. 

Om vijf uur 's middags kregen we een mail met een link naar een YouTube filmpje, waarin we werden toegesproken, zodat we virtueel toch een gezamenlijk moment hadden.

Superlief zoals ze ons als vrijwilligers aandacht geven! 

Thuis fabriceerde ik wéér een nieuwe soep (de mogelijkheden zijn schier eindeloos!) naar een recept dat ik pas tegenkwam: ui fruiten, met een flink stuk bloemkool en een aardappeltje 15 minuten in groentebouillon koken, dan een half gorgonzolakaasje (of andere blauwe kaas) erin smelten en een handje walnoten, nog 10 minuutjes pruttelen en dan met de staafmixer een gladde soep maken. Op het bord flink peper erover heen malen. 

Klinkt best vies met gepureerde noten, maar het was heel bijzonder en superlekker (áls je van blauwe kaas houdt, dat dan weer wel)!