Maar eerst....... was daar de boulangerie én..... die was gewoon open! Kijk eens naar die overdaad aan croissants, uit hebberigheid kocht ik er twee én een rijk belegde stokbroodsandwich voor de lunch én een café à emporter. We vonden een bankje en genoten van ons ontbijt.
Bij het tweede kopje koffie aten we een heerlijk krokant gebakken gebakje met blauwe bessen. Eindelijk een Frans ontbijt, al was het buiten in de kou.
De eerste uren liepen we met muts/ haarband op om de enorme herrie van de wind om ons hoofd buiten te sluiten én met de capuchon omhoog, dat maakt je wereldje heel klein en compact en dat is heerlijk. Ik voelde me door mijn kleding beschermd tegen de elementen en maakte er onderdeel van uit.
We hebben de grote bossen achter ons gelaten en liepen nu grote stukken door open veld en nu en dan door een gehucht.
Er is hier in de dorpen net als in Spanje een leegloop, er staan veel oude pandjes leeg te verkommeren (wachtend op een avontuurlijke Nederlander die het voor 15.000 euro koopt en er een paleisje van maakt?)
We kwamen terecht in een klein plaatsje waar een enorme gotische kerk stond uit de 14e eeuw, de Notre Dame d'Avioth, de 'kathedraal van de Velden' zoals Wikipedia ons leerde, het heeft zijn plaats ook te danken aan zijn ligging op de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella en zo is alles weer met elkaar verbonden!
Het hoogteprofiel van onze route laat op deze grafiek verschrikkelijke pieken zien, maar als je naar de schaalverdeling kijkt is het minder heftig. Toch is het wel voortdurend klimmen en dalen en dat voelen we best in onze kuiten.
De dag bleef in het teken staan van de aanhoudende wind.
We waren al vroeg op de eindbestemming bij onze gastheer Harry, die vanavond ook voor óns gaat koken, omdat er in de wijde omtrek niets te eten valt.
We hebben een heel appartementje in zijn woning voor onszelf en zitten nu op de bank te borrelen met een biertje uit de regio, terwijl het buiten klettert van de regen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten