Gea stuurde me op de Internationale dag van het Positief Denken (13 september) een link naar een artikel van haar zus psycholoog Jacqueline Boerefijn (als ik haar Google ook wel positief psycholoog en geluksprofessor genoemd), waarin ze stelt dat naast positief denken ook beweging en activiteit nodig zijn om je goed te voelen, wat ik proefondervindelijk ervaren heb, zoals ik gister schreef.
Vandaag hadden we een zorgevaluatie van het hospice waar de nieuwe geestelijk verzorger van het hospice (als ZZPer bij het Centrum voor Levensvragen) ons iets vertelde over zingeving en levensvragen.
Zij gebruikte de term 'innerlijke ruimte' en vroeg ons wat we ons daarbij voorstellen en hoe we die voor onszelf kunnen vergroten. Ik realiseerde me dat die innerlijke ruimte heel erg bepaald wordt door mijn omgeving, door mensen om me heen te hebben bij wie ik mijn hart kan luchten en een klankbord vind, geef ik mijzelf innerlijke ruimte. Ook door te wandelen, in de tuin te werken, mijn dieren te verzorgen en in het hospice te werken vergroot ik die.
Vanmiddag kwam Geertje bij me op de koffie, zij begeleidt mensen met rouwproblematiek en levensvragen. Met haar sprak ik over deze zaken die me nu bezig houden. Zij begrijpt zulke gedachten, soms denk ik: waar is de grens tussen vriendschap en hulpverlening?
Ik ben blij met de mensen om me heen, ze geven me de innerlijke ruimte die een mens nodig heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten