Storm

Normaalgesproken is een 'Branderpadje lopen' een ommetje van drie kwartier, vandaag was het een soort survivaltocht! Toen ik de bocht het Branderpad op maakte (muts stevig over de oren getrokken en capuchon omhoog), kreeg ik de windstoten van storm Evert vol in de linkerflank en bracht ie me meermalen aan het wankelen. Het is lastig om je schrap te zetten als de rukwinden zo plotseling komen. 

Het deed me denken aan het verhaal van mama, die is als vrouw op middelbare leeftijd omgewaaid is op Kaap de Goede Hoop, waarbij zij haar pols brak (en die ze, niet zeuren, pas liet fotograferen en in het gips zetten toen ze de volgende dag weer in Nederland was! Bikkel!)

Ik zat vanmiddag tot mijn verbazing in de auto naar een nieuwbouwwijk in Woerden om een stapeltje plakplaatjes te ruilen voor het fotoalbum van Woerden! Dat is een spaaractie van de Jumbo. Marcel is er zó door gegrepen dat ik op Marktplaats aan het zoeken ben gegaan naar plaatjes in ruil voor zijn dubbele! Ik voelde me opeens weer de moeder van vier opgroeiende kinderen, vol in actie om de ontbrekende plaatjes van hun verzamelalbum te vinden. 

Het moet niet gekker worden! 

NB Terwijl heel Nederland blij is dat de kappers weer open zijn om hun coronakapsel bij te laten werken, terwijl ik de donsjes uit mijn hoofd aan het kijken ben. Ik ben die pruik en die mutsjes zó zat!