We zijn de eerste dag nog niet tot innerlijke wijsheid gekomen, we hebben gister veel lopen kletsen, hadden nadien wat gezellige uurtjes bij Angelique en haar man en vanmorgen begonnen we weer babbelend aan onze route door het bos, waar Angelique het eerste uurtje met ons meeliep.
We liepen daarna even los van elkaar (zonder oortjes in) om goed de omgeving te voelen en te luisteren naar de vogeltjes en het geluid van een passerende tractor. We liepen heerlijk rustig door de landerijen en kwamen tot onszelf.
Wat een voorrecht en een rijkdom om weer op pad te zijn en een week lang los te zijn van huis met de dagelijkse beslommeringen (terwijl ik thuis ook alle vrijheid en weinig zorgen heb).
Rond koffietijd maakten we speciaal een omweg om bij de lokale Bäckerei in Kranenburg in Duitsland (die tijdens een eerdere wandelroute op Cecilia een verpletterende indruk had gemaakt) om er twee monsterlijk grote, overheerlijke stukken Kirschkuchen met Kaffee te halen. We konden er op deze plantenbak in het zonnetje van genieten!
De tweede helft van de wandeling liep door het Duitse Reichswald. Het was er heel rustig en sereen en het zonlicht maakte het extra mooi.
Toen we het bos verlieten kwamen we opeens in een drukke wereld terug bij een uitspanning aan een drukke autoweg met fietsers, motorrijders en een rij voor de take away balie.
De laatste twee kilometer liepen we van de route af door straten van het oersaaie Milsbeek, waar we geeneen gezellige voortuin zagen, naar ons overnachtingsadres van de stichting Vrienden op de Fiets.
Onze gastvrouw ontving ons hartelijk met een pot groene thee en kookte een heerlijke avondmaaltijd voor ons met soep, een stoofpotje en een huisgemaakte pudding toe.
Een heerlijke dag!
Heerlijk hoor. Fijne week!
BeantwoordenVerwijderen