Ik krijg binnenkort een oproep voor een PETscan om te bekijken of mijn mantelcellymfoom zich rustig houdt, als de uitslag goed is, krijg ik kort nadien in dagopname een DLI (donor lymfocyten infusie). Bij de stamceltransplantatie werden de T cellen van de donor nog achtergehouden, omdat de klap aan vreemde cellen anders te groot voor me zou zijn geweest, die liggen nog in de vriezer. Met die T cellen wordt mijn afweer weer een beetje sterker en wordt het risico op infecties wat kleiner.
Morgen staat een driedaagse in Drenthe op het programma samen met Cecilia voor museum bezoek en om te wandelen.
In het Gemeentemuseum in Assen is een tentoonstelling van Helmantel, een Nederlandse schilder die zich heeft toegelegd op stillevens in de stijl van de Gouden Eeuw en, voor mij minder belangrijk, kerkinterieurs. Ik ben dól op stillevens én ik heb altijd met groot plezier en bewondering naar een enorm stilleven van zijn hand gekeken dat in de Grote Zaal van het Hofpoortziekenhuis hing.
Nu gaat het echter helemaal verkeerd met de coronacijfers in het land en is vandaag al uitgelekt dat naast winkels en scholen ook theaters en musea zullen sluiten vanaf middernacht. Helaas gaat die tentoonstelling morgen dus aan onze neus voorbij.
We wachten nog de persconferentie af, als de hotels open mogen blijven zal een morele afweging gemaakt moeten worden: gaan of niet gaan, echt nódig is het niet, maar wie doe je kwaad als je over de hei wandelt? Zo heeft iedereen zijn dilemma's straks, vergeleken waarbij die van mij best luxe en onbelangrijk zijn.
Gister sprak ik een dólenthousiaste Abel via de video app, ze waren een weekend uit in een huisje aan de kust. In het Nationaal Park hadden ze een paar slangen en de beroemde red eyed tree frog (zo noemt ie hem ook echt) gespot én hij had (als afsluiting van zijn thuis-schooljaar) een snorkeltochtje cadeau gehad samen met zijn vader naar het coralreef (ook zíjn woorden). Wat een bijzonder leven leiden ze daar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten