Chocolade vla

In de eerste maand na thuiskomst had ik helemaal geen eetlust en moest ik proberen om zoveel mogelijk calorieën binnen te krijgen: vanille vla, chocolade vla, chocomel en de bekende tompouces. Sinds een week zijn mijn smaak en reuk weer hersteld én krijg ik mijn eetlust weer terug. 

Nu heb ik plots met regelmaat een heel sterk hongergevoel, zelfs een uur na een normale maaltijd! Nu moet ik dus de eetstrategie weer helemaal omkeren, anders groei ik binnen de kortste keren dicht!

Mijn vingerafdruk heeft toch ernstig te lijden gehad van de chemo en mijn vingertoppen voelen zó glad aan dat het steeds lastiger wordt om in te loggen op mijn telefoon en ook op mijn bankaccounts. Ik was juist zo blij met dit futuristisch trucje op mijn nieuwe telefoon. Ik heb vanmorgen geprobeerd een nieuwe vingerafdruk toe te voegen in de biometrische instelling, maar dat ging heel moeizaam en nu word ik gewoon geweigerd bij mijn eigen bank! 

Zou het nog herstellen, anders moet ik overwegen misdadiger te worden, want zonder vingerafdruk én met vreemd DNA in mijn bloed ben ik niet te traceren! 🤭

In de laatste maanden heb ik weinig boeken gelezen, ik kon de interesse en de aandacht niet opbrengen. Gelukkig heeft zich dat weer hersteld. Na 'het Verre Veld' heb ik me nu heerlijk kunnen verliezen in de nieuwe roman van Elena Ferrante (van 'De geniale vriendin'): 'Het leugenachtige leven van volwassenen'. Het is een beklemmend, maar fascinerend boek over een pubermeisje, enig kind van een Napolitaans echtpaar, waarvan met name de man zich door studie heeft losgemaakt uit de achterbuurt waar hij vandaan komt en heeft gebroken met zijn familie, met name zijn rancuneuze zus. De roman beschrijft de worsteling van de hoofdfiguur tussen beide werelden in een periode van haar ontwikkeling naar volwassenheid. 

Vandaag kwam Gea op de koffie met een stapeltje nieuw leesvoer, zodat ik nu met een dekentje op de bank zit, kaarsje aan, muziekje op, terwijl het buiten donker wordt en regent.