Wandelen

Gisteren was een minne dag. Ik bezocht mama, ze heeft nog steeds wat zuurstof en ligt grotendeels op bed onder een extra dekentje. Ze knapt niet echt op, maar ligt zonder klachten met dwalende, open ogen, soms reagerend op mijn aanspreken. 

Ik had overdag een pijnlijk gespannen gevoel achter mijn borstbeen, alsof mijn slokdarm van binnen uit werd opgeblazen, een onheilspellend gevoel. De avond tevoren werd ik er ook door geplaagd en eindigde het met braken, bah! Toen ik 's middags thuiskwam ben ik naar bed gegaan en sliep ik de hele middag. Na een kleine avondmaaltijd begon het weer van voren af aan. Ik begon natuurlijk al verklaringen te zoeken in omgekeerde afweer in mijn maagdarmkanaal, maar vanmorgen was er weer niks aan het handje. 

Vanmorgen kwam Cecilia (met wie ik een Camino en meerdere dagtochten in Nederland liep) op bezoek met heerlijke taartjes. We liepen een wandeling in Linschoten met een broodje halverwege. Heerlijk om dat weer als vanouds samen te kunnen doen! We planden meteen een volgende wandeling. 

Mijn smaak en reuk hebben zich inmiddels hersteld, zodat ik vanmiddag mijn eerste glaasje wijn dronk sinds medio september. Het smaakte me opperbest!