Gister is Marcel met de Costaricanen naar Naturalis geweest. Vorig jaar ging het na een lange sluiting voor een verbouwing open in de week nadat ze terug naar Costa Rica gingen. Ik had er nu ook dolgraag bijgeweest! Het is overweldigend geweest met héél veel dieren, Dinoskeletten en interactieve animaties. Ik kreeg héél veel foto's toegestuurd en zág de jongens genieten.
Ze willen ons hier graag in beweging hebben, maar erg veel ruimte om te lopen is er in coronatijd niet. Om de beperkte ruimte op de afdeling tóch optimaal te benutten en aantrekkelijk te maken hebben ze borden met interactieve QR codes opgehangen en proberen ze ons te verleiden een paar rondjes te bewegen. Een zieke verliest meestal meer spieren dan dat er vetvoorraden verdwijnen, dus daar moet je zuinig op zijn!
Wat een triest weer! Ik vóél, hoor en ruik er wel niks van, maar ik zie door de ramen de zwiepende boomkruinen, de regendruppels op de ramen en de plassen op de daken: écht herfst. Ik lig hier nu drie weken en ik heb het gevoel of ik vanuit volle zomer in dit bed ben neergezet; als ik straks thuiskom ligt het erf waarschijnlijk vol gevallen blad. Ik denk niet dat ik dan al weer los kan gaan met de bladblazer die ik daar vorig jaar voor kocht, die lol moet ik Marcel of Maarten dit jaar maar gunnen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten