Toen het plan voor een breiwerk was geboren, moest er natuurlijk worden doorgepakt en ben ik naast Marcel in de auto gaan zitten tot vlak bij de winkel en heb ik (voor het eerst op straat met mijn mutsje over mijn kale koppie) én met een mondkapje voor snel een paar knotten wol gaan scoren om een trui te breien voor de jongens, voor volgend jaar, want in Costa Rica hebben ze geen truien nodig! 🤣
Ik heb nóg eens al mijn beddengoed gewassen nu met Neutral wasmiddel (nogmaals dank Cecilia) in de hoop dat ik vannacht zonder vreemde luchtjes slapen zal.
In de laatste twee weken heb ik nu al vier maal een migraineaanval gehad, waarbij ik aura heb met passagère visusstoornissen; ik zie het maar als een 'low battery' signaal en neem maar weer wat rust.
Hannah kwam als laatste van de kinderen (na een negatieve corona test ivm een positief geteste collega) langs. Nu heb ik ze allemaal weer in levende lijve gezien, maar niet geknuffeld! 😔
Terwijl Marcel en Hannah een schilderij lijst aan het timmeren waren, zat ik midden op de dag in alle rust op de bank met mijn tikkende pennen en een klassiek muziekje op de achtergrond. Zó houd ik het herstellen nog wel even vol!
Lieve Annemiek, het is fijn om je blogs te blijven lezen. Ik heb onwijs veel respect voor je. Veel brei plezier.
BeantwoordenVerwijderenLiefs en een hug van Sabine