Stralende zomer

Ik bleek de tumorremmers die me werden voorgeschreven gelukkig goed te verdragen en het grote voordeel was dat ik ze gewoon kon slikken, geen nare infusen en ziekenhuisbezoeken! Die behandeling met pillen zou drie maanden van duren, er lag dus een lange zomer voor me voordat het zwaar zou gaan worden.
We zijn heerlijk bezig geweest in de tuin, creëerden meerdere zitjes en genoten van de zon. Ik wandelde met vriendinnen, ging met één van hen een weekje naar zee, deed mijn diensten in het Hospice en voelde me gek genoeg vrij onbezorgd: nu is nu en straks komt later. Een onverwachte maar heel welkome blijmoedigheid die het ook voor mijn omgeving minder zwaar maakt. 

En..... ze zijn er weer, onze Costaricanen met de kleine druktemakers Luuk en Abel, huis en tuin zijn weer gevuld met kinderstemmetjes, gezellige reuring in de tent! Met zes man aan de lange keukentafel met de kinderen als buffer tussen ons in om tóch afstand te houden. 

Nog één week te gaan!