Costa Rica

Toen ik wist dat het weer mis was en er een zware behandeling zou volgen waren man en kinderen natuurlijk ook ontdaan en .... het was inmiddels corona tijd, er was een lockdown, de grenzen waren gesloten en zoon Maarten woont met vrouw en kinderen in Costa Rica! Ze konden het land niet uit én wilden de farm niet onbemand achterlaten. Zorgen hier, zorgen daar!
Eindelijk ging begin augustus het vliegveld van Costa Rica open en werden er tickets gekocht, naast een nachtwaker werd er ook een bewaker overdag aangesteld op de farm om op huis en haard (én de drie honden!) te passen.
Na twee weken thuisquarantaine in Brabant kwamen ze 24 augustus, op de 4e verjaardag van de kleine Luuk, naar óns toe! We genoten een week van elkaar maar toen begonnen de kleintjes te snotteren en kreeg Hanneke keelpijn, waarop ze hun heil zochten bij vrienden in Helmond om mij van virussen te vrijwaren. De coronatest van Hanneke is inmiddels negatief, maar nu doet ook Maarten mee met snotteren! Ze zijn al weer een week weg van hier! Wat een teleurstelling voor ons en voor hen; dan kom je met zóveel moeite van zóver en dan wordt verkoudheid de spelbreker!

Ik heb gisteravond een mail gestuurd aan de SCT verpleegkundige hoe nu verder te handelen en ik kreeg nu al een geruststellend antwoord van haar na overleg met mijn hematoloog. Ze mogen terugkomen!! Natuurlijk wel met anderhalve meter en handhygiëne.

NB En gisteren liet Hannah óók al weten dat ze verkouden is en nu thuiszit in afwachting van een coronatest.....