De opname

Vanmorgen lag ik nog als oma de kleine Luuk in het grote bed voor te lezen uit de Reuzenkrokodil en enkele uren later was ik al getransformeerd naar patiënt! Ik werd door Maarten, Hanneke en de kinderen uitgezwaaid en met mijn tas door Marcel voor de deur van het UMCU afgezet. 

Na bloedafname moest ik me melden bij het vasculair team waar, onder ECHO geleide, binnen no time een PICC lijn werd aangelegd. Dat is een lange infuus lijn met 3 uitgangen die in de bovenarm wordt ingebracht in een diepe ader, de lijn loopt door tot vlakboven het hart. Door deze lijn krijg ik de komende weken vloeistoffen, de chemo en later de donorstamcellen én (daar ben ik heel blij mee) via de lijn kunnen ook alle bloedafnames gebeuren. Ik kan dus prikvrij deze opname door! 

Zeven jaar geleden, bij de eerdere stamceltransplantatie met mijn eigen stamcellen was deze procedure niet gelukt en hield ik er een pijnlijke trombose in mijn arm aan over! Ik werd dagelijks geprikt voor bloedafnames en ik kreeg steeds nieuwe infuusjes op lastige plekken in mijn hand en elleboog waardoor ik erg beperkt werd in mijn bewegingen. De eerste stap vandaag was dus héél fijn! 

Ik werd opgenomen op een ruime en lichte hoekkamer met uitzicht op bomen links en rechts bij nog twee dames met hematologische problemen, dat was even schrikken, want bij mijn eerdere opnames in het St Antonius lag ik steeds op een eenpersoons kamer. Ik heb in de afgelopen jaren op de Camino's ook steeds in slaapzalen gelegen, dus ik ben het wel gewend en binnen de kortste keren hadden we wat gesprekjes. 

Ik werd vandaag bezocht en bevraagd door de verpleegkundige, de apotheek, de zaalarts en de hematoloog. Ik werd door een bedeesde co-assistente voor het eerst in zeven en een half jaar(!) algeheel lichamelijk onderzocht, zoals ik dat zelf bij iedere nieuwe (poli)patient deed, maar wat tegenwoordig blijkbaar in onbruik is geraakt, waarschijnlijk doordat er steeds vaker en sneller scans worden gemaakt?

Ik was vandaag dus nog 'lopend' patiënt in gewone kleren. 

Ik heb meteen een groot deel van het gezamenlijke prikbord ingepikt en er mijn fotocollage opgehangen. Ik kreeg de transparante fotohouder van Cecilia cadeau, ik heb hem gevuld met foto's, zodat de kinderen ook deze weken in de buurt zijn. Door de coronaregels is het bezoek sterk beperkt en mogen alleen Marcel en Maarten apart van elkaar op bezoek komen en verder niemand! 

Straks komt Marcel en ik verwacht vanavond mijn eerste hand vol pillen als voorbereiding op de behandeling die morgen start.