Zoals te verwachten was in een Duits hotel was de Kaffee bij het ontbijt een grote teleurstelling, maar de rest was top.
Het is hier denk ik wat ze een familiehotel noemen, want de goedmoedige beheerder en zijn stuurse vrouw zijn op ieder moment van de dag present aan tafel. Als het een zoon of dochter is die ze in de keuken hebben staan, dan is het in elk geval een goede kok, want het diner gister was bijzonder smakelijk.
We werden in twee groepen van acht verdeeld en naar de startplaats van onze wandeling gebracht. We liepen de eerste helft van de dag door open veld én bos. De bomen beschermden ons tegen de brandende zon, maar aan de hoeveelheid water die we dronken, konden we zien dat het warm was en we veel vocht nodig hadden. Halverwege was een plek om water bij te tanken.
Vóór vertrek bracht het busje ons naar een Bäckerei met heerlijke belegde broodjes en een ruime keus aan zoete lekkernijen.
De bloemen in de berm hebben een enorme aantrekkingskracht op me, Ik zou ze het liefst allemaal fotograferen, maar daar was in deze groepsconstructie echt geen tijd voor. Misschien moet ik wel terug naar vroeger en weer met een echte camera de natuur in. Als tiener zat ik op fotoclub 'Het ogenblik' en leerde ik over diafragma's, sluitertijden en scherptediepte.
Er waren vandaag drie uitvallers, die met het busje opgehaald werden met blaren, heupklachten en een toenemende verkoudheid.
Ik had mijn krachten vandaag ook écht nodig om alle klimmetjes te volbrengen.
En dan eindigt de krachtsinspanning met een welverdiend glas bier op een terras. Ze kan nog lachen!
Morgen 30 graden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten