Kröller Müller Hoge Veluwe

Ik vergezelde Hannah gister opnieuw bij haar maandelijkse museumbezoek. Ze had deze keer gekozen voor de tentoonstelling 'Charley Toorop: Liefde voor van Gogh' in het Kröller Müller museum op de Hoge Veluwe.

We reden er met de auto heen en besloten deze achter te laten op de parkeerplaats buiten het park en verder te fietsen, die kan je daar kosteloos gebruiken.

Dat viel nog best tegen, wat is een gewone fiets zwaar als je een electrische gewend bent, ik moest echt wérken tegen de wind in! 

Hannah vertelde me al fietsend een hilarisch verhaal over een vriendin wier broekspijp zó in de trapper vast kwam te zitten dat Harmen met zijn tanden de stof los moest bijten om haar te bevrijden. En op dát moment sloeg ik bijna tegen de vlakte doordat mijn veter muurvast rond mijn trapper sloeg, waarna Hannah míj moest bevrijden.

Het iconische aanzicht bij aankomst bij het museum

            Hannah met monsieur Jacques

       De aardappeleters van van Gogh

Er hing maar één schilderij van van Gogh in de tentoonstelling, we hadden verwacht dat er stukken van beide gecombineerd te zien zouden zijn, zodat je de inspiratie van van Goghs werk herkenbaar zouden zijn, maar dat was niet zo. Wel waren alle 68 schilderijen die het museum van Charley Toorop In bezit heeft gebruikt in de tentoonstelling.

Ze maakte gedurende jaar leven meerdere zelfportretten

             Hier met haar drie kinderen

Zij blijkt een getormenteerd leven te hebben geleid, ze werd tegen de zin van haar vader (Jan Toorop) kunstenares en had een miserabel huwelijk met een alcoholistische, gewelddadige man, van wie ze na een huwelijk van vijf jaar scheidde en voedde nadien haar drie kinderen op; dat zal niet makkelijk zijn geweest in de jaren 20 en 30 van de vorige eeuw. Ze overleed in de vijftiger jaren, 64 jaar oud.

In haar portretten zijn de ogen vaak heel sprekend en intens, de gezichten zijn als het ware opgedeeld in vlakken met markante begrenzende lijnen

Sombere pentekeningen van mijnwerkers en hun gezinnen in de Borinage, een mijnwerkersgebied in België

Haar zonnebloemen zijn minder zonnig dan die van van Gogh

Deze korenvelden doen wel sterk denken aan van Gogh

            En deze bloesembomen ook

     halverwege een heerlijke lunch buiten

En een wandeling door de beeldentuin. Er waren opvallend veel groepen schoolkinderen die zich daar uitstekend vermaakten

Nu we weer tóch waren liepen we ook nog langs de van Goghs in de vaste collectie. 

En ja hoor, ze hingen er állemáál. Voor het eerste schilderij dat Kröller Müller begin 20e eeuw kocht, kostte 110 gulden, ze werden nadien weliswaar wat duurder, maar de collectie is inmiddels een fortuin waard. 

We pikten terugfietsend ook nog wat van de prachtige omgeving mee, kwamen na zessen weer thuis en eindigden de dag uitgeput ieder op onze eigen bank.

Kijken waar Hannah voor volgende maand in gedachten heeft, misschien sluit ik me wel wéér aan.