De DLI

DLI is de medische term voor Donor Lymfocyten Infusie, het is een vervolgbehandeling bij recidief van het lymfoom na allogene stamceltransplantatie. En gister was het zover. De dag ervoor is 'mijn' onbekende donor ergens op aarde in een ziekenhuis geweest en zijn er lymfocyten uit haar/zijn bloed verzameld en naar het UMCU gebracht.

Wouter kwam naar het ziekenhuis, waar we ons op de afdeling dagverblijf melden. Het kostte even voordat er uiteindelijk met hulp van een echo-apparaatje een infuus geplaatst was, maar daarna was het een fluitje van een cent en een uurtje later mocht ik al weer naar huis. 

De hematoloog legde me uit dat ik de DLI moet zien als een legertje soldaten, dat mijn donor-immuunsysteem komt versterken, maar ik merk dat ik de gedachte aan een oorlog in mijn lijf helemaal niet prettig vind. Net als in de grote boze wereld kent een oorlog immers alleen maar verliezers. Ook de gedachte aan een groep wilde hyena's, die aangetrokken door kapotgestraalde tumorcellen, vraatzuchtig door mijn lijf gieren vind ik niet fijn. 

Ik zat 's avonds wat onwezenlijk op de bank; na de oogoperatie, de bestralingen en het infuus is de behandeling nu gedaan en is het afwachten op dingen die gaan komen. Gaat het werken en/of gaat het me schade brengen? 

Maar vanmorgen viel alles op zijn plek. Ik fietste voor de eerste keer dit seizoen naar Linschoten voor een openlucht-Qi-Gong-les.

    We doen oefeningen doen op dit veldje

met dit als mijn uitzicht, gericht naar de zon

Langs de rand van het veldje groeide daslook, ik rook de uiige lucht als we voorover bogen 

       Sleutelbloem, die kende ik nog niet

We kloppen het lichaam wakker, maken met onze voeten in een stevige berghouding contact met de aarde, openen ons hartcentrum, laten Chi, energie uit de natuur ons lichaam instromen en laten spanning en ongerechtigheden via de aarde afvloeien. Dat klinkt allemaal een beetje raar misschien, maar probeer het eens te visualiseren. En toen werd het opeens een welkomstritueel voor de cellen van mijn donor, een liefdevolle ontvangst, geen agressief leger, maar een bron van hulp, een stille kracht die me weer sterk maakt. 

En nu ben ik er helemaal okay mee.

Hoe fijn is dat! We eindigden met een kruidenthee en een kletspraatje, zonder dat ik het deelde en nu heb ik geprobeerd er woorden aan te geven. 

PS Bovendien is de lente begonnen én is het vandaag Nationale Opschoondag, dat kan alleen maar helpen met de opruimactie in mijn lijf!