Dagje in de keuken

Over een paar dagen ga ik weer op reis, naar Nepal! Een paar jaar geleden hadden Marcel en ik geboekt voor een avontuurlijke wandelreis met een trekking naar het Annapurna Basecamp op 4000 meter hoogte. Dat vond ik toen al behoorlijk hoog gegrepen; het is door ziekte en corona niet doorgegaan. Inmiddels ben ik een aantal jaren verder en zie ik me zo'n avontuurlijke klim zéker niet meer maken. Het wordt nu een rondreis door het land met een groepsreis. 

In plaats van zenuwachtig bezig zijn met inpakken en voorbereiden ben ik deze dagen eerst nog zaken aan het afwerken: kapper, tandarts, laatste hospice diensten en de verjaardagen van Marcel (vandaag) en Hannah (morgen) en dat laatste werd de aanleiding tot een dagje in de keuken. 

Dit recept van appeltaart schreef ik in 1975 in mijn 'kookboekje' toen ik op kamers ging wonen. Ik kreeg van mama een Moulinex oventje en het AH Allerhande kookboek mee voor in mijn nieuwe leven. 

Dit is het gouden recept voor appeltaart gebleken, ik bak hem ieder jaar voor Marcels verjaardag (en zoals je kunt afleiden uit de staat van het recept in mijn boekje: ik kan het blijkbaar nog steeds niet zónder!)

Hannah houdt niet van appeltaart, ik bakte voor haar verjaardag vaak een chocoladetaart. Omdat ik slechts één taartvorm heb meeverhuisd, bakte ik nu brownie-cupcakes. 

In de Aaf en Lies podcast beweerde Aaf pas dat het Brownie recept van Nigella Lawson niet te overtreffen is, dus die zocht ik op. Als je ziet wat er allemaal ingaat, dan móet het wel lekker worden: roomboter, suiker, gesmolten pure chocolade en gehakte walnoten! Morgen moet blijken of ik ze goed gebakken heb, de binnenkant mag niet droog zijn. 🫣

Ik moet deze dagen mijn koelkast leeg eten, maar tóch kon ik zaterdag geen weerstand bieden aan een prachtige oranje pompoen op de groente-afdeling. 

Ik sneed hem vandaag aan stukken (mijn grootste mes was nauwelijks tegen hem opgewassen) en gebruikte bovenstaand recept uit de Volkskrant. De overdadige hoeveelheid kruiden maakte me nieuwsgierig naar het resultaat. Ik nam dessertlepels in plaats van eetlepels en een krappe theelepel aan chilivlokken en kreeg een gróte pan vol smaakvolle en pittige(!) soep, genoeg voor meerdere soepmaaltijden. 

Ik vulde ook een pot voor Marcel, bij wijze van cadeautje

Straks ga ik met hem uit eten om zijn verjaardag te vieren, want zondag ben ik er niet bij als de twee verjaardagen worden gevierd. 

Zit ze in Kathmandu!