Singer Laren: My world

Er is weer een nieuwe tentoonstelling gestart in het Singer museum in Laren. De laatste jaren ben ik er nog nooit teleurgesteld en ook vandaag was het weer práchtig. 

In deze tentoonstelling werd internationale hedendaagse kunst getoond uit particuliere kunstcollecties, bijeengebracht door een gastconservator die thuis is op dat terrein. 

"My World gaat over de manier waarop iedereen met kunst een eigen wereld maakt"

Er waren zeven zalen met elk een eigen thema: de mens, abstractie, binnen, buiten, natuur, de grote wereld, hemel en heelal. Zo'n indeling is natuurlijk kunstmatig, maar helpt wel om niet te verdrinken in de veelheid aan kunstuitingen die je te zien krijgt. 

We zagen schilderijen, fotografie, sculpturen, textiele vormen, metalen constructies enz. We werden door de grote variatie aan objecten steeds verrast. Er werd in de gedownloade tour geen of summiere uitleg gegeven bij de voorwerpen; zo zal ik nooit weten waarom de blauwe man zijn tranen de vrije loop laat. 

Ik vind de overgang van blauw naar diep koningsblauw práchtig. Ik liet de tentoonstellingsposter in de museumwinkel na afloop staan vanwege die tranen, maar, thuiszittend op de bank blijft de afbeelding op de folder me tóch intrigeren. 

Ik laat wat foto's zien. 

Deze kronkelende koorden in prachtige kleuren bleken van dichtbij gezien te bestaan uit aaneengeregen flessendoppen.

Dit psychedelische draadwerk lijkt een gezicht te bevatten en gaat als je langer kijkt voor je ogen 'bewegen'

Dit wandstuk is gemaakt van beschilderd hardboard met een craquelé, het maakte me nieuwsgierig naar het procédé om dat effect te bereiken. 

Glasconstructie gevuld met zand met links achter een toren van op elkaar geplaatste gekleurde, vierkante tafeltjes

Dit levensgrote werk vol beweging blijkt van dichtbij een collage van schoolkrijtjes

Van een afstand lijkt het of je een doorsnede van een dikke boom ziet, van dichtbij is het een heel minutieus inlegwerk van stukjes hout. Wát een project. 

Dit drie dimensionaal portret is gemaakt van inktstempels.

Dit kleurige doek spatte van de wand. Van dichtbij bezien zijn er heel veel technieken en materialen gebruikt. 

En dit drie D object is gemaakt van plexiglas met een asymmetrisch draadwerk

De kunstenaars hebben naast een enorme fantasie ook heel wat vakmanschap in huis om hun kunstwerken te maken. 

En wat zo heerlijk is, je mag er van vinden wat je wilt. Allerlei gevoelens kwamen voorbij: verwondering, bewondering, afschuw, vrolijkheid, triestheid.....

We werden dus wéér niet teleurgesteld. Al die tijd, moeite en inspanning die er geleverd moet worden om zo'n tentoonstelling voor elkaar te krijgen. 

En dat wij er dan voor nop (want Museumjaarkaart!) naar mogen komen kijken. 

Wat een rijk landje zijn we toch.  

Oud Groevenbeek, 10 km

De kachel in de tent bleek ingesteld op het vorstvrij houden van de tent. Ik hoorde hem vannacht opeens aanspringen en loeien, ik heb hem toen maar uitgeschakeld. We hebben het niet koud gehad onder onze dekbedden, maar ik was blij dat ik niet op een matje in een gewoon tentje lag. 

We hadden voor vanmorgen een ontbijt besteld, we hadden de keus uit standaard en luxe en zoals je kunt zien kozen we voor de uitgebreide versie. Er was zelfs aan prosecco en verse aardbeien gedacht, en écht verwenontbijt. De wijntjes hebben we maar voor thuis bewaard. 

We pakten onze spulletjes bij elkaar en reden met de auto in 10 minuutjes naar het startpunt van de laatste wandeling. 

De sfeer was vandaag wéér anders. Het slingerde voor een groot deel over een landgoed, zodat er naast 'gewoon bos' ook delen park-bos waren. Het nadeel hiervan was dat Mac op sommige stukken aangelijnd moest worden.

Ik genoot er vroeger tijdens onze gezinswandelingen altijd enorm van om het en der voor me de kinderen in verschillende soorten en mate voor ons uit te zien lopen met hun rugzakjes om. Ik herkende deze dagen iets van dat gevoel als ik Mac voor ons uit zag lopen, hier en daar snuffelend en dan weer enthousiast op ons af dravend.

Jullie zullen al die bomen inmiddels wel zat zijn, hier wat plaatjes van de Groevenbeekse Heide, waar we een poosje overheen zwierven. Ik vond hier en daar nog een paars struikje.

We vonden een rustiek bankje, waar we de restanten van het ontbijt konden opeten

En inmiddels ben ik weer thuis en zit ik heerlijk met mijn pantoffels op de bank.

Ik knal straks mijn flesje prosecco open en kom de bank niet meer af. 

Suus heeft háár relaxmomentje al gepakt, ik kreeg net deze foto. 

Speulderbos, 18 km

Marcel heeft jarenlang gezorgd voor een wandeling vanaf het huisje of de camping waar we vakantie vierden. Een wandeling was extra geslaagd als er niet eerst een auto aan te pas kwam. 

Met dat uitgangspunt voor ogen heb ik tevoren thuis op de computer via Wandelnet.planner een route vanuit onze tent gemaakt, gebruikmakend van het Marskramerpad en wandelknooppunten; het werd een GPX route die ik kon downloaden. Het pakte heel goed uit. 

We zagen heel veel paarden en pony's onderweg

De sfeer in het bos wat nét weer anders dan gister en opnieuw zorgde de lichtinval steeds voor verrassend mooie momenten. 

Vandaag was het een weekend en kwamen we recreanten tegen in elke vorm die je bedenken kunt: joggers, er was een runnersevent, er reden ruiters op paarden, racefietsen, bejaarden met helmen op electrische fietsen, wandelaars met honden, electrische scooters en skaters, maar zonder dat het teveel werd. 

We passeerden ook stukken uitgebloeide heide, maar ook zo nog steeds mooi

We lunchten onderweg op een bankje in het bos, waarbij Suus zorgde voor water en voer voor Mac en ik voor broodjes met avocado en paprikaspread voor ons.

Halverwege de route pauzeerden we op een gezellig terras en aten we taartjes, terwijl Mac naast ons lag uit te hijgen. 

Mac genoot van alle plassen waar we langs liepen om te drinken en/of er lekker doorheen te baggeren

Suus en ik stapten samen zó weer in onze wandelmodus, waarin we kunnen kletsen, diepzinnige gesprekken kunnen voeren, maar ook gewoon rustig zomaar kunnen lopen.

Na thuiskomst lagen we heerlijk in het gras voor de tent. We reden naar Voorthuizen, waar we nog het restje van het dahlia-bloemencorso meepikten. Het was er zó druk, dat alle terrassen vol zaten, zodat we met een afhaalpizza en salade terugtreden naar onze tent. 

En nu genieten we van een avond op ons terras. 

Wandelroute Putterbos: 9.9 km

Het werd hoog tijd dat ik er weer eens uit ging 😉. Gister sloeg ik boodschappen in en vandaag stond ik om 10 uur bij Suzanne voor de deur om haar op te halen voor een wandelweekend op de Veluwe. In de tien jaar dat we nu samen wandelen (zonder de rest van het gezin), liepen we steeds Camino's of andere trektochten, dus van adres naar adres. 

Nu kozen we voor een vaste plek, waarvandaan we dagtochtjes kunnen lopen. Bij het zoeken naar huisjes kwam ik ook safaritenten tegen en die trekken me enerzijds aan (met echte bedden, een koelkast en een eigen douche), terwijl ik ze anderzijds, als voormalig kampeerder, als belachelijk afkeur (want dat is toch geen kamperen!). We gaan het nu ervaren! 

Ik had voor de eerste dag en afstand van 10 km uitgezocht, een rondwandeling uitgezet door Staatsbosbeheer door het Putterbos. We kwamen via een hobbeldebobbelweggetje met de auto bij het startpunt aan, meteen al heerlijk ín het bos midden tussen de bomen. Er was geen digitale route, maar de bewegwijzering was perfect geregeld met blauwe bordjes. We liepen niet één keer fout. 

We namen voor het eerst Mac, Suus d'r hond mee. Er was geen aanlijnplicht, dus hij liep los en kon volop rondsnuffelen. Hij hield ons tempo goed bij een gaf ons het idee dat hij het erg naar zijn zin had. 

We hadden gigantische mazzel met het weer, de lucht was strak blauw, we liepen met korte broeken en konden onderweg lekker picknicken.

Het zonlicht is al anders dan in de zomer, het gaf dromerige beelden tussen de bomen door en op de varens, die al aan het verkleuren zijn. 

Het wandelen kreeg wel een heel andere dimensie met Mac erbij, ik vond het heel gezellig met z'n drieën. 

En hier is onze safaritent voor de komende dagen. Het heeft in de verte de looks van een temt, maar het is meer een bungalow en is voorzien van een keukentje met koelkast, fornuis en magnetron, maar nee, nog nét geen afwasmachine. Er zijn twee slaapkamers én een bedstee. 

De zon bleef tot zes uur schijnen en het bleef lekker warm, zodat we konden borrelen met de blote benen in het gras.

We lieten in het stikkedonker Mac uit......

..... en zitten nu met koffie op de bank te lezen bij de (lach niet!) brandende palletkachel!

Welterusten!