Ook als je binnen bent, maak je er onderdeel van uit, doordat de buitenwereld slechts door horrengaas van je gescheiden is. Je hoort voortdurend de geluiden van buiten ongefilterd binnen komen, van de vogels, insecten en de cicaden. Dat is natuurlijk prachtig, maar je krijgt óók de ongemakken die erbij horen, de regen, de broeiende warmte, de vele insecten, enge beestjes en de muggen.
Na de eerste week zijn mijn armen en benen veranderd in een maanlandschap van muggenbulten en daar zijn nu ook ontsierende, jeukende en brandende huidveranderingen bijgekomen, een soort rode eczeemplekken. Een reactie op warmte? vocht? Deet? of alles bij elkaar?
Ook al zien we zon deze dagen niet of nauwelijks en is het minder uitputtend heet (maar tóch nog 30 graden), ik blíjf maar plakkerig en warm de hele dag en zou het liefst de kleren van mijn lijf weg willen hebben.
En dan kan ik gewoon onder een ventilator gaan zitten.
Maarten en Hanneke gaan met lange broeken en laarzen met de studenten het reservaat in en komen zeiknat van regen en/of transpiratie terug. Ik blíjf het stoer vinden.
Maar er zijn niet alleen maar ongemakken hoor en, ik ben wel een paar weken bij deze lieverds. Het is heel fijn om te zien hoe goed ze hier gedijen, samen te eten en te kletsen en het is heerlijk dat de jongens 's morgens even bij me kruipen en ik ze kan voorlezen uit het boek B(l)oeiende Regenwouden (uit de serie Waanzinnig om te Weten), al blijken ze alles al te weten!
Half zes wordt het hier al donker, dan zijn de jongens terug van school, dan gaan we naar binnen (muggen!), dan eten we samen, stop ik de kinderen in bed, zitten we op de nieuwe bank, drinken we koffie en kijken we via internet de Slimste Mens.
En dan is het in deze andere wereld weer net als thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten