Kom dan nog maar eens in slaap.
De eerste gang na het ontbijt is die met de honden 'naar boven'. We lopen dan een stuk de weg tegen de heuvel op, die naast de farm loopt. Dat was altijd een hobbeldebobbel stenen weg, maar in het afgelopen jaar is die helemaal aangepakt en veranderd in een asfaltweg, zodat het een heel ander loopje is geworden. Minder leuk, maar de vooruitgang houd je niet tegen.
Ik ben hier nu voor de 5e keer en voor het eerst in de regentijd. De ochtendtemperatuur is nu heerlijk, normale zomerse temperaturen. In de loop van de dag wordt het warmer en vallen er buien; 's middags is het broeiend warm.
Bij inspannende bezigheden, zoals meehollen met een nog valgevaarlijk kleinkind op rolschaatsen, loopt het zweet in straaltjes over je gezicht!
De jongens zijn trouwens wel blij met het asfalt, nu kunnen ze eindelijk eens makkelijk fietsen en rolschaatsen.
En het ergste van regen en dampig weer zijn de muggen! Als je even stilstaat bij het water, word je belaagd door muggen, óók als je je twee keer per dag insmeert met Deet. Ik kom nú al slecht in slaap, omdat al mijn ledematen branden van de jeuk, zelfs onder mijn voetzool jeukt het! Dat is toch wel het grootste drama van de tropen.
De jongens zijn trouwens wel blij met het asfalt, nu kunnen ze eindelijk eens makkelijk fietsen en rolschaatsen.
En het ergste van regen en dampig weer zijn de muggen! Als je even stilstaat bij het water, word je belaagd door muggen, óók als je je twee keer per dag insmeert met Deet. Ik kom nú al slecht in slaap, omdat al mijn ledematen branden van de jeuk, zelfs onder mijn voetzool jeukt het! Dat is toch wel het grootste drama van de tropen.
De Costaricanen zelf zijn er inmiddels een soort immuun voor en hebben veel minder last dan ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten