Hoi An

Na een (te) korte nacht reisden we met een groepje van vijf in een minibusje naar het tempelcomplex My Son, de Vietnamese hoofdstad van de Hindoestaanse Cham beschaving. Voor archeologen heeft het complex als bijzonderheid, dat het tempels zijn van bakstenen, gebouwd zonder cement. De ruïnes liggen verborgen in het oerwoud, deels gerestaureerd. De Fransen ontdekten in de 19e eeuw de restanten en begonnen het complex bloot te leggen. 

Het charmante voor de toerist is, dat de ruïnes worden omringd door het groen en dat levert sfeervolle plaatjes. We waren er heel vroeg, vóór de grote drukte en genoten van de geluiden van het oerwoud: vogels en cicaden en de vroege ochtendzon. 

Op onze eerste Aziëreis in 1980 bezochten we Ayutthaya, de voormalige hoofdstad van Thailand, daar zagen we óók stenen resten, die werden teruggevonden in het oerwoud en deels waren uitgegraven, een sprookje.

Deze excursie gaf een zelfde sfeer, maar haalde het niet bij die eerste ervaring! 

Er was een muziek- en dansvoorstelling op een plateautje vóór de ruïnes, heel sfeervol. 

In de bus stortte ik helemaal in, volledige uitputting. Terug in het hotel viel ik als een blok in slaap en sliep ik urenlang.  

Gewekt door mijn wekker ging ik om vijf uur op pad met Janneke; zij volgt al langere tijd de Instagram van een Franse fotograaf Rehahn, die in een jarenlang project kennis heeft gemaakt met alle 56 etnische groeperingen in de Vietnamese bevolking. In dit stadje Hoi An heeft hij een een museum opgericht, waar prachtige foto's werden getoond (voornamelijk portretten) en traditionele kleding. 

Plots viel de elektriciteit uit en was een deel van de stad donker. Het verkeer reed gewoon door, de winkels zetten batterij verlichtingen tussen hun koopwaar en het leven ging gewoon door, blijkbaar benefiet dit vaker. Na een kwartiertje floepten alle lampionnen weer aan.

We aten nadien een heerlijke soep met rijstnoedels en een aubergine stoofpotje met rijst. Het eten in deze streek is nog nergens tegengevallen. Heerlijk! 

Ik kocht deze dagen het een en ander aan kleding en spulletjes. Ik denk dat ik mijn wandelschoenen uit de koffer moet halen om genoeg ruimte te hebben. 

Morgen vliegen we naar de eindbestemming Ho Chi Minh of Saigon.