Fietsen

Vanmorgen hield het erom of de fietstocht door kon gaan, gister regen, vannacht regen, maar vanmorgen alleen nog maar motregen. Ik hoorde bij de diehards die met poncho's op een stel gammele fietsen stapten en achter de gids aan het platteland opgingen tussen de rijstvelden door, met daarachter de steile bergen over steeds modderiger paden.

We bezochten een lokaal overdekt marktje waar van alles werd verhandeld, ook hondenvlees(!) en dikke maden voor consumptie. 

We fietsten langs een tempeltje waar binnenkort een festival is, tot slot gaan ze deze van papier gemaakte paarden verbranden, zodat ze overgaan naar de voorouders. Er wordt van alles geofferd, geld, kleding, auto's enz. alles van fel gekleurd papier. De gestorven voorouder moet voldoende spullen hebben om 'in leven' te blijven, totdat hij gereïncarneerd terugkeert op aarde.

Terug in het dorpje dronken we egg-coffee, een lekkernij in Noord Vietnam. Ik mocht samen met een andere vrouw in de keuken kijken hoe ze dat maken. Eieren werden schuimig geklopt met honing en rum. Eerst een laagje gecondenseerde melk in de kopjes, dan hete koffie en bovenop het melkschuim en kaneel. Best lekker, maar héél zwaar en best een beetje spannend; wíj gebruiken immers nooit meer rauwe eieren. 

We reden 's middags 200 km verder, de bergen in naar de Mai Chau vallei, omringd door bergen. 

Omdat het aantal kamers hier beperkt is, moest iedereen weer de kamer delen, maar je voelt hem al aankomen: ik kreeg wéér een eigen bungalow met balkon met uitzicht op de rijstvelden en daarachter de bergen! Het kwam zo uit zei de reisleider. En nu merk ik dat het daarover gaat in de groep en ving ik op dat 'ze' niet eens voor aparte kamers geboekt heeft! 

En ook al heb ik er zelf geen invloed op, ik wil niet de kwade genius zijn die jalouzie en uitsluiting opwekt.

Tja, zo werkt het in een groep! Ingewikkeld hoor, toch maar even de reisleider apart nemen?