Gister stond een etappe van het Waterkeringpad op de rol: van Muiden naar Huizen. Een route over de dijken die ons vroeger beschermden tegen de Zuiderzee.
Cecilia liep die recent al en had ons gewaarschuwd voor mogelijke blubber bij nat weer. We hadden ons zó ingesteld op een dag lekker lopen, dat we ondanks de slechte weersverwachting tóch de wandelschoenen aantrokken (met het idee dat het meestal wel meevalt) en elkaar troffen in Muiden. We begonnen in motregen, maar het werd al snel serieuzer, zodat we al gauw een onderkomen zochten in café Ome Ko in Muiderberg; we zaten er heerlijk droog met koffie aan een tafeltje met pluchen tafelkleed (ze bestaan nog!)
De route leidde ons over grasdijken die volledig verzadigd waren met water, zodat we met moeite overeind bleven op de glibberige modderpaden. De bemoste stiles waren óók al spekglad, zodat het klimmen over de vele hekjes ook niet zonder valrisico was.
We durfden amper naar binnen in het restaurant bij de jachthaven van Naarden met druipende poncho, modderige broeken en dikke klonten klei aan onze schoenen, maar deden het tóch, even uit de regen.
We reisden per bus terug naar Muiden en daarna zat ik nog een uur in de auto terug naar Woerden. Ik trok thuis heerlijk warme, droge kleren aan.....
.... en genoot van een stevige Italiaanse riboletta.
En zo kan een dagje afzien je toch ook weer heel tevreden maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten