De laatste week was er één vol met culturele events, na een avond theater en een popconcert volgde er gister nog een balletvoorstelling.
Ik ben dol op zondagmiddag matinees, dat maakt een zondag écht een zondag. Rustig opstaan, ontbijtje, kopje koffie, krant op de grote tafel en dan iets feestelijks aantrekken en de deur uit.
En ballet, dat is het leukst samen met de dochters. Ik zie ze nog voor me toen ze rond de 10 jaar oud waren, ieder met een dieprode, fluwelen, lange rok en een zwart truitje aan, poserend voor die altijd fotograferende moeder in het Muziektheater.
We zagen daar door de jaren heen heel wat 'grote' balletten. Vandaag was het een kleinschalige voorstelling, in het de la Mar theater.
Igone de Jong was jarenlang prima ballerina bij het Nationaal Ballet, maar ging daar een paar jaar geleden na een conflict/verschil van inzicht met de directeur weg. Ze danst nu als ZZP-er eigen voorstellingen.
Ze heeft zich na het uitbreken van de oorlog in Oekraïne ontfermd over een aantal Oekroïnsche balletdansers.
Dit was haar derde voorstelling: Beauty Persists, een Triple Bill, wat blijkbaar balletjargon is voor een 'avondvullende voorstelling met drie korte, losstaande balletten'. Ze danste met drie dansers en één danseres drie choreografieën met elk een eigen sfeer:
een moderne, een vrolijke groepsdans en een serieus eindstuk.
Achteraf hadden we beter van tevoren de recensies kunnen lezen om de betekenis/ bedoeling van de stukken beter te kunnen begrijpen. Nu vulden we dat alledrie zelf in, wat ook wel weer aardig was voor in de pauze: "oh dacht jij dat ze dát bedoelde, ik zag het meer als..."
Het dansen in deze kleine setting maakte dat je meer op de individuele dansers lette, anders dan dat het podium vol staat met 'witte zwanen' of een hele hofhouding in prachtige kostuums.
We wandelden we terug naar het station door het mooie Amsterdam.
Het was weer genieten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten