Nog stééds Kerst

Voor de rest van Nederland was de marathon aan feestdagen vandaag weer voorbij, maar bij ons moest het nog allemaal gebeuren. De Costaricanen kwamen gistermiddag aan op Schiphol en hadden de dag nodig om even 'te landen' en de jetlag af te schudden. 

Vandaag verzamelde de hele familie zich in Zegveld. De tantes werden enthousiast  door de jongens besprongen.

Vanmorgen was Hanneke al op pad geweest om in de kringloop winterjassen te scoren voor Luuk én haarzelf, ik had voor Abel al een jas gekocht. 

De truien die ik voor ze breidde en de pyama's die ik kocht, blijken ze maar nét te passen, ze zijn veel harder gegroeid dan ik dacht. 

We liepen met zijn allen een Branderpadje en hadden onderweg, maar ook nadien op de bank volop tijd om met elkaar bij te kletsen over wat er allemaal gaande is in onze levens.

Ik liet het allemaal lekker gebeuren om me heen en genoot van de drukte en gezelligheid. Marcel had alles voorbereid en voerde de regie, Maxwell serveerde zelfgemaakte eggnug en sweet potato pie naar Amerikaans gebruik, we borrelenden met stokbroodjes en kaasjes, Marcel kookte een grote pan spaghetti met balletjes (naar geheim familierecept), Wouter had als dessert een fantastisch lekkere citroentaart met Italiaanse merengue en ieder liep mee heen en weer met spulletjes. Het liep allemaal heel soepeltjes.

Ze poseerden met zijn allen zonder morren nóg een keer voor mams die nu eenvandaag dól is op familieplaatjes en ik ben helemaal blij met met het resultaat! Deze komt straks zeker in een lijstje op mijn bureau te staan. 

Het was één grote familie idylle!