Bramen plukken

Het leven verloopt hier heel rustig. De ochtend begint met een vast patroon, waarin Agnes eerst een half uurtje met de hond het bos in gaat en Larry het ontbijt en de koffie regelt. Om 9 uur wordt er in de keuken ontbeten met koffie, zelfgebakken brood, zelfgemaakte jam, pindakaas uit Nederland en Goudse kaas, die je hier gewoon bij de supermarkt kan kopen. Ieder leest zijn digitale krantje en dan gaat de dag beginnen. 

Ik schuif er weer moeiteloos bij aan. 

Deze enorme hond heet Lex, hij blafte gister wel eerst even naar me, maar toen werd ik als huisgenoot beschouwd en laat hij me met rust. Er blijft bij mij toch nog steeds een stukje angst, maar op deze foto ligt hij vlak bij me op het terras en zit ik er onverschrokken naast. 

En toen was het oogsttijd: bramen plukken! Ik was al bang dat ik dit jaar te laat was, maar er hing nog genoeg. 

Vorig jaar speelde er zich een klein drama af met de bramenjam, die ik in een tupperware bakje mee naar huis kreeg. Toen ik bij Schiphol de bus uitstapte en de rugzak op mijn rug slingerde, bleek de handel te zijn gaan lekken! Mijn rugzak droop en mijn spierwitte broek was rood doordrenkt. 

En tóen moest ik nog met de trein naar huis! Kijken hoe dat dit jaar afloopt. 

Dit is hun huis met een enorm stuk grond eromheen, voor deze rust en ruimte zijn ze naar Tsjechië verhuisd. 

's Middags reden we naar een karakteristiek, oud natuurzwembad met een prachtig houten gebouwencomplex met rijen kleedhokjes.

We maakten een boswandeling in de omgeving van een stadje, dat bekend staat om zijn beeldhouwwerken. We passeerden onderweg meerdere kunstwerken, tentoongesteld in de natuur. 

Het lukt Agnes elke keer weer om nieuwe tochtjes en wandelingen te verzinnen in de omgeving. 

Afwachten wat ze morgen voor me in petto heeft!