Vandaag liepen we een wat kortere afstand dan we meestal doen. Ik dacht de route die Cecilia had voorgesteld te kennen, maar het bleek een andere tocht in hetzelfde gebied (blauw). De andere (rood) is langer en heet 's Gravelandse Buitenplaatsen route.
Vanaf de parkeerplek bij de kerk liepen we direct al via een bruggetje het wandelgebied in. De route liep meanderend door prachtige bossen met eeuwenoude dikke beuken en lindebomen, statige brede lanen en kronkelend verlopende bospaadjes.
Hier en daar graslandjes met koeien, pony's of schapen
De deftige buitenplaatsen werden omgeven door wandelparken
We passeerden de grote moestuin van landgoed Jagtlust. Er stond bij de ingang een tafeltje met pruimen; Cecilia duikelde uit een verborgen hoekje in haar tas 2 euro op (want wie geeft er nog contanten?), waarmee we een zak aan konden schaffen. Lekkere snack hoor!
We lunchten op een rustiek houten bankje met op een koperen plaatje de naam Christine. Net toen we wilden vertrekken, kwamen twee fietsers langs om die Christine op haar bankje te herdenken. We kwamen onderweg nog meer herdenkingsbankjes tegen, je ziet ze steeds vaker in wandelgebieden. Het is wel lief bedoeld om een bankje na te laten of voor iemand te plaatsen na een overlijden, maar het heeft ook wel iets triests om zulke bankjes steeds tegen te komen.
En, ik kreeg voor mijn verjaardag nog een uitbundig bloeiende fuchsia van Cecilia cadeau.
Vanuit Woerden bereik ik met 30-40 minuten rijden steeds weer een ander gebied om te wandelen: weilanden, wilgen en slootjes - duin en strand - bossen, parken en Buitenplaatsen.
Marcel memoreert op zo'n moment van inzicht: "afwisseling is de ware specerij des levens, het geeft het leven geur en smaak!" (maar ik weet niet wie hij dan citeert)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten