Zo vind ik het heerlijk om mijn ontbijtje klaar te maken met vers fruit, yoghurt en in dit geval zelfgemaakte bramensap/saus van de bramen die Marcel voor me uit de tuin meenam én mijn kopje koffie.
Vanmorgen liep ik voor de derde keer deze week naar de winkel om taart te halen, deze keer een harde Wener met aardbeien, voorlopig écht de laatste.
Ik scoorde weer twee heel leuke uitstapjes als cadeaus: een concert met Marcel in het Concertgebouw en een museumbezoek in het Catherijne Convent naar de expositie 'van God los' mét lunch.
De laatste jaren heeft Marcel de scepter in de keuken gezwaaid op dagen dat er eters kwamen, het gaf me altijd zoveel stress om dan te koken, dat ik blij was dat ik het niet hoefde te verzinnen en klaar te maken. Op feestdagen als Kerst en op de Zondagen in Zegveld met de kinderen had hij meestal een bepaald thema en pasten suggesties van mijn kant vaak niet in het format.
Ik blijk er de laatste tijd, naast stress, óók weer plezier in te hebben om zélf recepten uit te zoeken, combinaties te verzinnen en iets leuks op tafel te zetten.
Ik stond de hele ochtend groentes te snijden en te hakken, kijk wat een kleurig geheel; ik voelde me een heel verantwoorde kok. Het werd een heerlijke geroosterde schotel in de oven (bedankt voor de tip Mil).
Ik kookte een pittige, kruidige zoete aardappelsoep met kerrie en bakte er gekruide kikkererwten bij als garnering.
In de Volkskrant van dit weekend stond een kleurig recept van Yvette van Boven met blokjes watermeloen en tomaat op een bord met yoghurt en honing en een dressing van olie, azijn, honing en maanzaad. Een heel vreemde combinatie, maar verrassend lekker!
En, ook nu was ik na afloop héél blij met mijn vaatwasser.
Ik heb mijn verjaardag zelden zó uitbundig gevierd en ik vond het énig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten