Vannacht droomde ik dat het appartement donker was, met een donkere vloer en ouderwetse, zware meubelen, boekenkasten en een groot houten ledikant, tegen de afspraken in door de vorige bewoners achtergelaten, ook lagen er nog kleren in de kledingkast. Oh gruwel!
Vanmorgen belde Cecilia om me veel geluk te wensen in plaats van sterkte of succes, dat vond ik een positieve insteek, het klonk uitnodigend, mijn nieuwe toekomst in.
En kijk, hier is ie dan: de sleutel, de eerste stap!
Ik had mijn autootje al helemaal vol gestouwd, dus ik begon al met sjouwen. Het bier én de wijn staan al klaar voor de poetsploeg en de verhuishulpen, voor na gedane arbeid.
Ik wijdde mijn balkon in met een boterham pindakaas op één van de twee tuinstoelen die ik vast meenam. Het balkon is best ruim, groter dan in mijn herinnering.
De woonkamer is ruim, veel licht en lucht! Heel fijn om in binnen te komen! Op acht hoog!
De keuken is ook ruim, maar blijkt geen afwasmachine te hebben!!!!! En er is geen vriezer(tje).....
De vorige bewoonster had me een appje gestuurd om nagekomen post op nummer 24 door de bus te doen. Ik ben gewoon zo brutaal geweest om aan te bellen en zo zat ik al in mijn eerste uurtje hier op het balkon aan de koffie bij Jos en Marian op de zevende.
Tijdens het sjouwen ontmoette ik een 93 jarige meneer en Tom, een veertiger op de tweede. Dát gaat makkelijk!
Vanmiddag kreeg ik een paar enthousiaste poetsvriendinnen op bezoek. We zijn met emmers sop tekeer gegaan: houtwerk afgenomen, ramen gelapt, sanitair gesopt, de keukenkastjes allemaal schoon. Héél fijn om dat samen te doen, we hebben het hele huis doorgewerkt.
Na afloop een drankje op het balkon en toen nog een inwijdingsritueel.
Gea en Rika hadden gedroogde salie meegenomen, die aangestoken werd een waar ik alle ruimtes mee ben doorgelopen om de atmosfeer vrij te maken voor mijn komst.
Wat een bijzondere dag!
Het voelt als een goede start.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten