Vandaag een grote stap: de schaapjes wegbrengen. Toen ze met z'n drieën in de achterbak zaten en het lam in een verhuisdoos met hooi op de voorbank klaar stond voor vertrek, sprak Marcel de woorden: 'de afbraak is nu ingezet' en zo is het ook. De tuin wordt ontzield door er de schaapjes weg te halen, het begin van een cascade aan gebeurtenissen die alles wat was kapot maakt. En dat doe ik, voor mijn eigen geluk, terwijl ik niet eens weet of ik dat ga vinden. Hoe kán dat zonder schuldgevoel?
Jacqueline was helemaal blij met haar schaapjes, het is fijn om te weten dat ze samen blijven en dat ze zo gewenst zijn. Ze wonen heerlijk buiten in Epe en hadden een stuk gras afgezet met schrikdraad. Pamela en Anne vraten tevreden van het verse gras en voelden zich meteen thuis. Kleine Guido zat als een schoothondje aan Jacqueline vastgeplakt, één grote idylle! Ik liet ze met tranen in mijn ogen achter en bracht het leenrammetje terug naar de schapenboer in Olst.
Jacqueline was helemaal blij met haar schaapjes, het is fijn om te weten dat ze samen blijven en dat ze zo gewenst zijn. Ze wonen heerlijk buiten in Epe en hadden een stuk gras afgezet met schrikdraad. Pamela en Anne vraten tevreden van het verse gras en voelden zich meteen thuis. Kleine Guido zat als een schoothondje aan Jacqueline vastgeplakt, één grote idylle! Ik liet ze met tranen in mijn ogen achter en bracht het leenrammetje terug naar de schapenboer in Olst.
Hij werd begroet en besnuffeld door de andere rammen in de wei en was snel met de rest verdwenen.
Ik reed met een lege achterbak terug, weer heen en weer geslingerd tussen gevoelens van spijt en opluchting.
Ik kreeg bericht dat de sleuteloverdracht op 16 mei zal zijn, op 18 mei ga ik verhuizen.
Wat een enerverende tijden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten