Ik had voor vandaag een verhuiskarretje geregeld bij onze verzekeringsmaatschappij, het gaf even wat gedoe met het aan- en afkoppelen en manoeuvreren, maar we meldden ons rond koffietijd vol frisse moed bij Hannah. Ze woont in een flatje op vier hoog, zónder lift en had in de afgelopen weken al héél veel voorwerk gedaan: alles stond ingepakt, gedemonteerd en voor een deel al naar beneden gesjouwd in de berging.
In het nieuwe huis was alles zoals we het dinsdag achterlieten: één stoffige bende! Ik ben met vuilniszakken, stofzuiger, emmer sop en dweil aan de slag gegaan tot het er toonbaar uitzag en liet vervolgens het nieuwe, strak opgerolde matras 'ontploffen' om vast wat volume te bereiken zodat Hannah vanavond de eerste nacht hier kan slapen.
In afwachting van de komst van de tweede lading rustte ik uit op Harmens bank met het gezang vanuit de minaret van de moskee verderop in de straat.
Ik heb er alle vertrouwen in dat Hannah en Harmen in harmonie samen zullen wonen, ik ben er nog niet zo zeker van hoe het met de derde persoon samen zal gaan: poes Lady. Hannah is niet zo van de katten, bij ons thuis was ze altijd een beetje bang voor Theo, die had er een handje van om onder de keukentafel af en toe opeens naar één van de twaalf benen uit te halen. Wouter en Hannah zaten soms op hun knieën op hun stoel om zo'n verrassing te voorkómen.
Lady is héél erg aanhankelijk en loopt je voortdurend achterna (en in de weg!), loopt met haar pootjes door het gruis en later over de gedweilde vloer en is dus héél erg aanwezig. Kijken of ze vriendjes worden!
Er was een derde rit nodig om alle potplanten mee te kunnen nemen, zware bloempotten en onhandelbaar grote planten.
Met de plantjes ziet het er toch al een beetje huiselijk uit.
We lieten ze achter in een chaotisch huis vol dozen en spulletjes. Het zal nog wel even duren voordat alles klaar en opgeruimd is, maar dat zoeken ze met elkaar maar uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten