We parkeerden de auto bij de ingang Otterloo en namen een witte fiets, dat systeem werkt daar al járen en was er al toen papa en mama naar Oosterbeek verhuisden in 1976. De een piept, de ander rammelt en de derde loopt aan, maar het blijft een sympathieke manier om je in het grote natuurpark te verplaatsen; ze zijn tegenwoordig zelfs allemaal voorzien van een kinderzitje.
Papa en mama hadden beiden een jaarkaart voor de Hoge Veluwe en kwamen er veel: een wandeling, een pannekoek bij restaurant de Koperen Kop, met de kleinkinderen naar het Museonder en, voordat er kleinkinderen waren, met ons naar het Kröller-Müllermuseum.
Ik weet nog goed dat ik er dit schilderij van van Rysselberghe voor het eerst zag, voor mij destijds de kennismaking met het pointillisme, ik vond het een prachtig schilderij!
Terwijl Marcel en Suzanne de tentoonstelling bekeken, liep ik door de permanente collectie van impressionisten met héél veel van Gogh en ook moderne kunst.
Het was bijzonder om daar tussen al die wereldberoemde schilderijen te lopen!
Na het museumbezoek fietsten we naar het jachtslot Sint Hubertus, ontworpen door Berlage en dit jaar 100 jaar oud.
Onze mooie, lieve Suus
We maakten een mooie wandeling en fietsten bij ondergaande zon terug naar de ingang van het park. Het is een prachtig natuurgebied met bomen, open stukken met solitaire naaldbomen en zandverstuivingen.
We hoopten in de schemering nog wat wild te spotten, maar nee hoor: geen everzwijn, hert of moufflon, nog geen konijn gezien.
Ondertussen in Costa Rica:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten