zaterdag 26 februari 2022

Het reservaat

Vandaag zijn we naar 'het reservaat' geweest met Maarten, de jongens en Puck de nieuwe au pair. 
In 2009 kochten Maarten en Matthijs van eigen geld drie hectare regenwoud, een stuk buiten San Miguel, het dorpje waar Maarten en Hanneke nu vijf jaar geleden zijn komen wonen. 
Een paar jaar later hebben ze de Stichting opgericht en met een grote gift van een Nederlandse filantropische geldschieter van een schildpaddenproject aan de kust kochten ze als Stichting de eerste 33 hectare aan. 
In de jaren nadien is de Stichting Adopteer Regenwoud steeds verder opgetuigd en heeft grotere sponsoren gekregen (particulieren, bedrijven, fondsen), geleidelijk aan hebben ze met geld van de Stichting steeds nieuwe stukken regenwoud aangekocht, dat nu als een lappendeken is gegroeid tot 239 hectare! 

Hier was drie jaar terug nog grasland, nu is het al echt een stukje bos aan het worden! 

We liepen vandaag in dat 33 hectare grote deel, waar een rondgang is naar de Mirador (het uitkijkpunt), door een nieuw stuk bos dat ze drie jaar geleden hebben aangeplant naar het eerste stuk land waar Matthijs jaren geleden met zijn broer, zijn vader, een vrijwilligster en lokale krachten een houten huisje heeft gebouwd. 
Iedere paar meter zagen we wat: een vlindertje, een torretje, een hagedis of een spin.

Abel verdween regelmatig in zijn vlindernet om een gevangen beestje te vangen. 

           blaadjesmieren of leafcutters
En.... Maarten, die voorop liep, spotte een Fer de Lanceslang. In Costa Rica zijn de gevaarlijke slangen niet angstaanjagend groot, maar klein en giftig. Ik ben steeds verbaasd dat Maarten zoiets kan spotten en voel me dan ook niet onveilig in het oerwoud. 

En dan dit kikkertje, kijk goed, precies in het midden!
Op de terugweg zagen we nog drie soorten toekans, het was echt een mooie tocht! 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten