Wat een geweld, wat een herrie, wat een angstaanjagende berichten op de radio! Vanmorgen dachten we nog: dat valt best mee, maar precies volgens de voorspellingen ging het vandaag twee uur helemaal los.
Voor het eerst in twee jaar verdwenen de kippen al vóór donker in het nachthok. Tot nu toe zijn ze alle nachten (ook bij min 10 graden vorst vorig jaar) buiten in de ren op stok gegaan, terwijl ze de weg naar binnen best kennen, want daar is ook het leghok.
Ik had kookdienst in het hospice en deed 's morgens vast boodschappen bij onze buurtsuper. Ik vertrok om half vijf (dom of dapper?) met de auto naar Woerden en telde vier omgewaaide bomen (waarvan één gigantisch grote en dikke kastanje in het dorp), zag twee brandweerauto's, mannen met motorzagen die de weg vrijmaakten (écht gevaarlijk), koppen op de golven in de sloten, het water uit de sloten werd met plenzen over de weg gemeten en aangekomen bij het hospice liepen de vrijwilligers op de oprit dakpannen te rapen.
Arme Geertje stuurde een berichtje dat de pannen bij haar van het dak afkomen.
Ik zorgde dat iedereen een warme maaltijd kreeg en was blij dat ik weer veilig thuis kwam.
Nu maar hopen dat Marcel straks veilig thuiskomt, die trekt zich nooit wat aan van een weeralarm.....
En dan morgen achter kijken hoe de toestand daar is; heeft het schapenhok (met zijn plek vol in de wind over het open land erachter) overeind is gebleven en de schaapjes heeft kunnen beschermen en of er bomen om zijn, dat zou niet de eerste keer zijn!
Ik kreeg vandaag ook een code geel (dat was oranje), voor covid in Costa Rica, dat is beter nieuws.
Ik heb deze week mijn 4e(!) Covidvaccin gehad en gister een prik met Hepatitis A gammaglobulines; mijn gele boekje is inmiddels al flink gevuld, voldoende om volgende week de reis naar Costa Rica te maken! Er gaan ook kuurtjes mee voor als ik er een infectie oploop.
Het wordt nu aftellen.......
Het wordt nu aftellen.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten