Het bijgebouw

We hebben deze week het 'bakkie van Bol' te leen. Ik kan me niet voor te stellen hoe je hier zou moeten wonen zónder een aanhanger. We hebben zelf geen plek om een bakkie te stallen, dus we zijn heel blij dat we die van hen (best vaak) mogen gebruiken. 

Voor bouwmaterialen, een bak grind of tuinaarde, grof vuil afvoeren, meubels verhuizen, er zijn zó vaak klussen waar ie bij van pas komt. 

Ons huis is rond 1890 gebouwd, het bijgebouw is van 1927 (ook geboortejaar van papa) en heeft door de jaren dienst gedaan als pakhuis, klompenmakerij, paardenstal en is door de vorige bewoners verbouwd tot een kantoorgebouw. 

Toen de schuifpui erin werd gezet, bleven de staldeuren voor de sier staan. Die naast het bovenraam zijn bij een storm jaren her al gesneuveld. De deuren beneden hebben we een aantal jaar geleden nog opgelapt en geschilderd, maar nu waren ze zó slecht geworden dat we ze er af gesloopt hebben. 

Heerlijk werk! Overall en werkhandschoenen aan, dikke das om en met mokertje en breekijzer aan de gang!

En dan hop alle zooi in stukken in het bakkie en naar de stort. Heel dankbaar werk. 

Zonder die deuren ziet het gebouw er een stuk rustiger uit, we gaan ze dus niet vervangen. Wel werd zichtbaar dat de gevel een schoonmaakbeurt nodig heeft. 

Dus, voor het volgend project kon ik de hogedrukspuit tevoorschijn halen. Op de foto zie je wat het daarvan opknapt. Ik heb nu tot keukentrap-hoogte de boel schoon. De buurman heeft een hele lange ladder, kijken of ik daarmee het bovendeel durf te doen. 

We willen de glazen deur, die ook niet zo best meer is, binnenkort vervangen door een mooie voordeur met een metalen grill, net als van het hoofdgebouw. 

Ik had de borstwering al eens onder handen genomen en grijs geverfd, de delen die achter de deuren tevoorschijn zijn gekomen moet ik nu dus ook gaan doen. 

Ik was na het klussen nat en door en door koud. Gelukkig heeft Marcel gister een ribolitta gemaakt die nu op het vuur staat warm te worden. 

Deze Italiaanse broodsoep, die als 'dikke troostbrij' beschreven staat in de Volkskrant, lijkt me de ideale manier om straks de warmte naar binnen te lepelen!