Het weer was grijs maar droog met temperaturen rond 5°C, prima wandelweer.
Tijdens onze eerste Camino (met Suus) in 2014 ontmoetten we onderweg een aantal landgenoten, we vormen sindsdien een reunieclubje van zes personen en zien elkaar 1 à 2 maal per jaar voor een wandeling en een gezamenlijke maaltijd. Vandaag liep ik alleen met Pieter, hij is ook gepensioneerd en heeft daar dus net als ik de tijd voor.
Hij is vrijwilliger bij Natuurmonumenten en gaat wekelijks met een groep stoere mannen onder leiding van een boswachter (én meteen grote thermoskan koffie) de natuur in om wilgen te knotten, hout te hakken, paden te onderhouden en struiken te snoeien. Superleuk!
De wandeling liep grotendeels over onverharde paden door open veld, langs riviertjes en door bos, heel afwisselend.
Ik zag de eerste sneeuwklokjes. Thuis piepen ze al wel de grond uit, maar hebben ze nog geen bloemetjes, deze zijn al verder.
Volgens de kaart liepen we door een gebied dat 'het paradijs' heet; we passeerden halverwege een zorgboerderij met die naam, we konden er even uitpuffen op een bankje en dronken er een cappuccino bij onze meegebrachte bammetjes.
Pieter is een gezellig wandelmaatje, het kostte geen enkele moeite om die uur lang bij te kletsen over van alles en nog wat.
Tijdens het lopen heb ik het helemaal niet koud gehad, maar onderweg naar huis begon ik het steeds koude te krijgen en thuis duurde het ondanks de cv, een dik vest, een sjaal om mijn nek én warme glühwein zeker een uur voordat alle kou uit mijn botten was!
Vandaag heb ik een boeking gedaan voor een wandeltocht in Jordanië over een stuk van de Jordan Trail naar Petra, samen met Suzanne in mei.
Hoe gaaf is dat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten