Trage Tocht Santpoort Zuid, 16.5 km

Vanmorgen reed ik met de ruitenwissers op de intervalstand 68 km in de auto als bewijs dat ik écht zin had in mijn wandelafspraak met Simone. Op het parkeerterrein van station Santpoort Zuid vond eerst de inmiddels traditionele uitruil van volle tegen lege eierdozen plaats. Onze vier kipjes leggen nog steeds iedere dag braaf hun ei, ook in de donkere wintermaanden, terwijl ik ook wel gehoord heb dat de leg er dat even uit is. Ik deel dus nog steeds ruimhartig eieren uit aan wie maar wil.

Gister liet Marcel ze weer eens los op het erf lopen nu er geen planten meer over waren die ze nog verder konden vernielen. Er is inmiddels een hek voor op het erf én aan de achterkant, speciaal om de kippen los te kunnen laten scharrelen, maar toen ik gistermiddag thuiskwam overreed ik er bijna één die zich onder het hek had doorgewerkt en op de oprit liep! Ik ben bang dat ze blijvend de ren in moeten.

Écht jammer, het ziet er zo gezellig ze los te zien lopen.  

Het werd gelukkig droog ook al liet de zon zich niet zien. De tocht liep door de Kennemerduinen langs de verschillende meertjes, bergje op bergje af, voornamelijk over zandweggetjes.

Halverwege pauzeerden we bij Parnassia en aten aan een tafeltje bij een open haardvuur en onder het getjilp van een vrolijk musje, dat in de hoop wat kruimels mee te kunnen pikken naar binnen was gevlogen, een flinke punt worteltaart. 

We liepen een stukje over het strand langs een héél kalme en rustige zee. Áltijd fijn om de zee te zien! 

De hele terugweg door de duinen was er een miezerig beetje motregen. We eindigden bij een café waar we wilden afsluiten met een glas dampende glühwein, maar, hoewel er een uitnodigend bordje OPEN naast de ingang hing, was het hek met een stevig hangslot gesloten. 

Toen reed ik tóch nog maar even langs schoonmama in Haarlem en dronk ik met háár een glaasje.