Wat een enorme verandering in de tuin. Kale bomen, blad in de vijver en op het gras, ook de paden in de tuin zijn bedekt onder een dek van natte bladeren. De kale skeletten van de vaste planten staan treurig in de natte tuin, wachtend op een romantisch sneeuwdekje.
Ik kom er elke dag, want mijn drie schaapjes (Pamela, Anne en Rambo, ons leenrammetje) staan daar in hun weitje de winterse kou en nattigheid te trotseren, maar willen wel elke dag een handje brokjes en een ruif met hooi.
Ik heb al eens geschreven dat ze zoveel hooi vermorsen uit hun ruif en moet daarna kwam ik in het blad Landleven de tip tegen dat voor schapen en geiten de afstand tussen de tralies minder dan 5 cm moet zijn om dat probleem te beperken. Even Googelen en nu heb ik een professioneel, gegalvaniseerd metalen ruifje besteld.
Ik ben er helemaal blij mee, nu kijken of het werkt!
Vandaag was het droog en toog ik in mijn overall met de kruiwagen en mijn nieuw aangeschafte hooivork naar achter om de schaapjes een schoon hok te bezorgen.
Een vervelende klus wordt een stuk eenvoudiger met goed gereedschap, vertelde Hendrik Jan ons dat vroeger al niet op de STER reclame? Ik schepte met deze stevige vork met gemak het hok schoon.
Ik heb ook een sloothaak aangeschaft (afgekeken van buurman Arie, ik aap voortdurend iedereen na) om de oevers van de vijver schoon te houden. Riet wegtrekken en rotzooi uit de vijver scheppen gaat daarmee makkelijker dan met een gewone hark. Hij staat klaar in de keuken te wachten op een droge dag zonder programma om hem uit te proberen.
En tot slot nog even de trieste aanblik van ons nieuwe 'bordes', de winterse verloedering is ook daar al ingetreden! Tegen de tijd dat het voorjaar is hunkert die naar de hogedrukspuit, ik voel nú al een onweerstaanbare aandrang om hem tevoorschijn te halen, maar die moet ik toch nog minstens drie maanden met geweld onderdrukken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten