Om te beginnen moest Marcels haar nodig geknipt en hij is geen fan van de kapper, zodat ik als het écht niet meer kan mijn thuisknipsetje te voorschijn haal en hij braaf op een keukenstoel gaat zitten met een speciaal kapmanteltje om. Ik ben als thuisknipper het bloempotmodel voorbij en heb hem weer een net koppie bezorgd zónder in zijn oor te knippen (daar is hij altijd hij bang voor terwijl het écht écht nog nooit gebeurd is).
Na afloop krijg ik dan de vraag hoeveel we weer bespaard hebben en wat we daarmee gaan doen. 😁
Toen ben ik met een auto vol fijne spulletjes langs twee kringloop winkels gereden waar ze hun neus ophaalden voor het diascherm, de Fisher Price garage, het beukenhouten eenpersoonsbed en meer, zodat alles uiteindelijk alsnog in de containers van het Stadserf verdween.
Inmiddels is er al heel wat blad gevallen op het erf en kon ik dus weer los met mijn bladblazer. Ik heb inmiddels een techniek ontwikkeld waarbij ik grote hopen bij elkaar blaas, waarna ik ze in vuilniszakken stouw die ik op het stadserf weer leegschud.
En toen stond het gras nog te wachten op een laatste maaibeurt voor de winterstop. Het was nu droog, maar wel zó hoog dat de accu's het niet in één keer redden. De schaapjes eten er weer fijn van, even afwisseling naast het droge hooi.
Om de dag vol te maken heb ik nog een pan tomatensoep met balletjes gemaakt voor in het hospice, waar ik er fijntjes op gewezen werd dat het erwtensoep had moeten zijn omdat het vandaag Woerdense koeienmarkt is, dat is de traditie.
Kan je zien dat ik nooit écht een Woerdense ben geworden (ook al wonen we hier volgens jaar 25 jaar!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten