Vandaag stond mijn dag in het teken van de Herfstoogst-lunch van morgen als het kinderen-in-Zegveld-zondag is.
Marcel kookt altijd in thema's als de kinderen komen eten; deze keer ben ik de kok en is mijn thema dus lunch uit eigen tuin.
Om te beginnen maakte ik een pompoensoep van ui, pompoen (de enige die ontkomen is aan slakkenvraat en vrijwel gaaf de volwassenheid bereikt heeft!) tomaat, room en peterselie.
Voor de andere helft van de pompoen vond ik een recept van Ottolenghi, want ik moet natuurlijk wel enige ambitie aan de dag leggen met een kritische kok als zoon. Ik weet niet of het een kenmerkende eigenschap van de heer Ottolenghi is, maar het is bij verre de meest omslachtige quiche die ik ooit maakte: hakken, snijden, pompen roosteren in de oven, wortels raspen (zonder keukenmachine best een klusje) en aanbakken en garen in olijfolie, suiker, wijnazijn en uitgeperste citroen. En dan moet het stuk met deeg, geklutste eieren en geitenkaas morgen nog!
Als ie dan maar wel lekker is!
En tot slot verdween de volledige appeloogst (5 appels!) In een appelkruimeltaart en nou niet verraden dat ik tegen al mijn principes in een bakmix heb gebruikt; ik durfde het experiment van een kruimeldeeg niet zonder hulp uit te proberen.
Een rondgang door de tuin liet zien dat er tóch nog wel iets van kleur tussen de verkleurende bladeren te zien is.
En toen was het tijd voor de zaterdagse maaibeurt van het nog steeds groeiende gras. Zucht!
Dat gras mag van mij binnenkort wel in winterslaap!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten