Ik heb een afspraak gekregen voor een telefonisch consult met de hematoloog op maandag. Dat duurt nog best lang, dus ik heb zelf ingelogd op mijn electronisch dossier om de uitslagen te bekijken.
Op de PET-CTscan worden afwijkingen beschreven in mijn schildklier die passen bij een thyreoïditis, een ontsteking van de schildklier die gepaard gaat met een teveel aan schildklierhormoon in het bloed en dat zou de pijn in de keel, het gewichtsverlies en de snellere vermoeibaarheid verklaren. De bloedarmoede en de gestoorde leverwaarden zijn daar niet echter niet goed mee verklaard en ik zie zelf ook geen duidelijk verband tussen mijn lymfoom, de transplantatie en de schildklier. ...
Een thyreoïditis wordt meestal veroorzaakt door een virus en moet zich vanzelf in een aantal weken herstellen.
Ik ben in elk geval opgelucht dat er geen nieuwe activiteit van het lymfoom is.
Voor volgende week staat een vijfdaagse pelgrimstocht van 100 km met Suzanne in Twente op de rol: het Hilligenpad.
Vóór die tijd heb ik de arts nog niet gesproken, dus mag/kan/moet ik zelf bepalen wat wijsheid is; wat wijsheid is is niet zo moeilijk, ieder weldenkend mens zou zeggen: doe maar niet! Ik heb een hartslag van 100 per minuut in rust, opgejaagd door dat schildklier hormoon énde bloedarmoede.
Aan de andere kant, ik kan het wel probéren, want ik wíl zo graag. Rustig aan, kijken hoe het gaat en stoppen als het te hoog gegrepen is, zo zit ik nu in de wedstrijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten