Tafelzilver

Ik glim bijna nét zo als mijn pas gepoetste tafelzilver, het lacht me glimmend tegemoet als ik de schoongeboende keukenla opentrek. 

Ik kocht, toen ik het me eigenlijk niet kon veroorloven, jaren geleden twee afgeprijsde zesdelige cassettes verzilverd bestek in het klassieke model Haagsch Lofje.

Op aanraden van Anneke, mijn poli-assistente en tien jaar ouder dan ik, met wie ik over zulke zaken sprak, ben ik het iedere dag gaan gebruiken in plaats van het (net als mama) op te bergen in de kast en het alleen op hoogtijdagen zwart uitgeslagen tevoorschijn te halen. Dat was een 'gouden' advies, ik heb al 25 jaar elke dag weer plezier als ik er de tafel mee dek. 

Tót het moment dat de boel weer gepoetst moet worden, ga er maar aan staan: groot bestek, klein bestek, van alles twaalf stuks, opscheplepels enz.enz. én mijn in jáaaren bijeen gespaarde verzameling verzilverde theelepeltjes van de Dierenbescherming.

Ik las in een damesblad de volgende tip voor de luie huisvrouw, die ik graag met jullie deel: vul een lage bak met lauw water, een flinke scherp soda en verfrommeld aluminiumfolie, gooi het bestek erin, beweeg af en toe, wacht een paar minuten en spoel de hele handel af onder de kraan, wrijf het droog en geniet van het glimmend resultaat. 

Ik neem jullie nog even mee de tuin in. Op de vlonder staan de uit piepkleine zaadjes opgekweekte tomatenplanten, wel anderhalve meter hoog mét tomaten, die hopelijk nog voldoende zon krijgen om rood te rijpen. 

Ook de pompoenplant begint uit te lopen en maakt de eerste vruchtbeginselen, waarvan ik nog niet durf te geloven dat het volwassen pompoenen gaan worden. 

Maar kijk wat er met de aalbessen is gebeurd! Wie zich de kleurige, vrolijke familiefoto van de uitbundige bessenoogst van vorig jaar nog herinnert, zal begrijpen dat we nu spijt hebben dat we te lamlendig zijn geweest om er op tijd het net overheen te gooien. 

Nu hebben alleen de vogels ervan genoten. 

De borders staan nu vol in bloei en de in het najaar aangeplante Annabellen hebben hun eerste bloemen gekregen om een donkere plek onder de bomen wat op te lichten. 

Ik geniet heel erg van de grote hortensiaborder, die ik op advies van Geertje niet strak in het gelid heb beplant, maar lukraak door elkaar, verschillende soorten, groottes en kleuren. 

Ook aan de voorkant van het huis staan hortensia's, een deel nog van voordat we het huis 22 jaar geleden kochten. Samen met het rieten dak maakte het dat ik al als een blok gevallen was voor het huis, nog vóór de bezichtiging. 

Ik blijf ze koesteren.