Weer een Mariakapel
We sliepen als rozen na de kilometers (en twee pils!) gisteravond. We kregen vanmorgen een ontbijtje en een krentenbol, broodje, appeltje en mandarijn voor onderweg, echt lief.
Het boekje van de route geeft elke dag thema's mee om over na te denken over loslaten, aandacht, perspectieven met vragen waar je eens bij stil kunt staan en voorstellen over hoe je dat kunt doen.
We 'beklommen' de Tankenberg tot 85 meter, het hoogste punt van Overijssel, waar een koepel stond, waar vroeger de Witte Wieven in de nacht van 30 april bij een offersteen samen feestten, waarna ze vliegend op hun bezemsteel vertrokken.
De rest van de dag stond in het teken van Germaanse mythen en sagen, een Domineesberg, een kerkpad, het Kerkenbos.....
....en een Hellehond
We liepen een flinke afstand vandaag, eerder ode route had ik geen logeerplek gevonden.
Aan het eind van de dag, om half zes, liepen we een chique nieuwbouwwijk van Ootmarsum binnen, we arriveerden bij een nagelnieuwe villa, waar we een hele etage met ruime kamer en poepchique badkamer kregen toegewezen. Een heel verschil met de uitgerold jaren 80 woning van gister met handdouche in de badkamer! Wel minder charmant.
We moesten wéér in de benen om in het stadje iets te eten; we aten onder de parasols die de regen voor ons opvingen maar liepen later weer droog terug.
Terug bij onze villa stond de teller op 29.6 km!
NB De hematoloog belde, geen nieuwe gezichtspunten, afwachten en in het bloed vervolgen hoe een en ander zich ontwikkelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten