De dagen zijn zo lekker gewóón!
's Morgens gezellig geklets met het jongetje dat het eerst wakker wordt (genieten!), dan voorlezen in het grote bed, een uitbundig ontbijt met bruine boterhammen (hebben ze daar niet), cruesli en beschuitjes en dan lekker kleuren.
We liepen een 'Haeckje' en zagen verbazend veel bermbloeiers.
Abel kreeg vorig jaar een kinderfototoestel van ons waar hij verbazend veel mee fotografeerde, hij maakte geen wandeling zonder zijn camera. Nu kreeg hij voor zijn zevende verjaardag een 'grote mensen compact camera', daar is nog wel enige instructie bij nodig, maar het biedt hem ook veel meer mogelijkheden.
Al het groen stond vol in bloei en er was al een poos niet gemaaid, zodat het wel een jungle leek. Luuk verwachtte dan ook slangen en krokodillen tegen te kunnen komen. Toen hij begreep dat er geen krokodillen waren in Nederland probeerde hij nog even: 'kaaimannen?', maar nee, óók al niet, saai land!
Af en toe kreeg ik tijdens het lopen Luuks kleine knuistje in mijn hand, dat gevoel van vertrouwen dat zo'n mannetje dan geeft, zó lief!
Toen Maarten en Hanneke in oktober vertrokken lieten ze een 4000 stukjes puzzel in wording achter op een plaat op de grond in de voorkamer. Marcel is er mee verder gegaan en had destijds berekend, dat ie in augustus klaar zou moeten zijn. Nu zij zich er óók weer op storten kan dat nog wel eens bewaarheid worden en ben ik eindelijk van dat rotding in de kamer af straks!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten