Wat is het lang geleden, dat ik in de tuin van het UMCU ben geweest. Daar kwam ik tijdens de opname in september/oktober. Ik was toen zó zwak dat ik er aan de arm van Marcel nét kon komen om even een luchtje te scheppen. Precies op deze plaats in de tuin heb ik toen één keer clandestien de kinderen op bezoek gehad, dat mocht niet door corona; ze brachten een grote bos kunstbloemen mee voor op mijn kamer (want echte bloemen zijn op de hematologie afdeling verboden).
Ik heb er nu in de zon op een bankje gezeten in de wachttijd tussen bloedafname en het polibezoek aan de dokter.
Alles was weer dikke prima, bloed was goed, mijn conditie is goed en ik had geen vragen. Nu tot oktober maandelijkse bloedcontrole en dan weer een scan.
De kippen rukken steeds verder op de tuin in, hier scharrelen ze in de composthoop en kunnen ze weinig kwaad. Het blijkt dat ze ook Marcels aardbeienpot hebben bereikt waar ze de vruchtbeginselen uitpikken. Er moet dus wel een afscheiding komen om ze op het erf te houden.
Met het mooie weer is de tijd weer aangebroken voor een Mexicaans biertje op de 'bierbank' aan het eind van de middag. We genieten daar van het namiddagzonnetje met de schaapjes grazend om ons heen.
Het pensionadoleven in Zegveld is zo slecht nog niet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten