Scholtenpad dag 4: 15.5 km naar Lievelde

De avondmaaltijd was niet echt je van het en dan óók nog eens in een bakje van piepschuim en plastic bestek, maar we deden het ermee. 

Als hoogtepunt van de avond hebben we voor het eerst samen een hilarische aflevering van Chateau Meiland gekeken, dat is van ons beiden een guilty pleasure.

Ik had voorkennis van het feit dat het UMCU vandaag de uitnodigingen voor Covidvaccinatie aan de doelgroep met stamceltransplantatie zou verzenden en dat vanaf vandaag via het digitale dossier een afspraak gemaakt zou kunnen worden. Ik heb ingelogd en een afspraak gemaakt op het eerste tijdstip: maandag as om 8.45 uur. Het wordt het RNAvaccin van Moderna, de tweede prik volgt 29 april.

Blij mee!

De dag begon met een stralend blauwe lucht! Alles zag er aantrekkelijker uit buiten, de oude huizen van Bredevoort, het zicht op het park, de boom vol witte bloesem en de groene waas over de treurwilg als teken van een voorzichtig begin van de lente.

Na een half uur lopen kon de eerste laag kleding uit en even later hebben we ongegeneerd de broek laten zakken om onze thermoleggings uit te trekken; we waren buiten het zicht van de mensheid, want dat moet een vreemd spektakel zijn geweest om te aanschouwen. 

Helaas verdween de zon al snel en was er weer een koude wind (die zo te voelen écht niet van noord naar zuid gedraaid was!) en gingen fleece en handschoenen weer aan. 

Bij veel boerderijen wappert deze vlag, de vlag van de Achterhoek lieten we ons gister door een inwoner van Bredevoort vertellen. Hij had het zelf niet op met uitingen van nationalistische gevoelens en trok een parallel met de Duitsers in de vorige eeuw, zodat ik vandaag bij iedere vlag een gevoel kreeg alsof er fascisten woonden. Bah, nare man was dat. 

Na drie dagen wandelen door het idyllische coulissenlandschap van de Oost en Zuid Achterhoek met zijn ontelbare kleinschalige boerderijtjes en de statige Scholteboerderijen kwamen we nu in en veel minder aantrekkelijk deel van de Achterhoek met grote, moderne boerenbedrijven met megastallen en grote vlaktes grond en weiland. 

Voor de opbouw van de wandeling had de volgorde beter anders gekund (zoals we die ook eerder gepland hadden, dus starten in Winterswijk en dan via de zuidelijke aanlooproute en dan met de klok mee voor degene die het ook eens zou willen lopen)

We arriveerden om drie uur bij ons gastadres van Vrienden op de Fiets in een ruim rijtjeshuis bij een ouder echtpaar, waar we logeren op een van de voormalige jongenskamers in twee smalle eenpersoons bedjes.

Ze is heel gastvrij en zal, nadat ze eerst bij haar zoon is gaan koken (waar haar man op de kleinkinderen past en waar ze zelf mee-eten) ook voor óns nog een maaltijd gaan koken. Die huiselijkheid is ook wel weer leuk na een nachtje in een anoniem hotel.

NB Beetje jammer dat de verwarming op onze kamer niet warm wil worden!