We liepen vol nieuwe energie de frisse ochtend in.
Na 3 à 4 dagen was ik weer helemaal vertrouwd en verzoend met mijn rugzak en voelde hij niet meer als een last, het voelt zelfs fijn, alles bij je wat je nodig hebt.
De route liep over de dijk en over de nu weer begaanbare uiterwaarden, we staken twee maal de Waal over en liepen met het zicht op de stad met de Stevenskerk naar Nijmegen toe.
In het bureau naast de Stevenskerk werden we ontvangen, kregen we ons laatste ringetje en een certificaat.
En direct was er na de voldoening ook de weemoed van het einde.
Het was heerlijk om weer op pad te zijn.
En..... we hebben al een nieuwe tocht in gedachten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten