Ziek moesje

Sinds vorige week is ons moesje een beetje ziek. Het begon vorig weekend met braken en koorts, later werd ze verdacht van een verslikpneumonie, de coronatest was negatief. Mama is 94 jaar oud, ze heeft Alzheimer sinds ze ca 78 jaar oud was en woont nu al ruim 10 jaar in verpleeghuis Oranje Nassau's Oord in Wageningen. In de laatste jaren raakten we haar steeds verder kwijt en ze is nu volkomen verdwenen in haar dementie. We zijn blij als we een glimlach van haar krijgen, die geeft ze graag als je haar liefdevol toespreekt, waarna ze al gauw weer verdwijnt in zichzelf. Ze reageerde altijd heel vrolijk op muziek (vooral André Rieu) en foto's en filmpjes van de achterkleinkinderen, ook dat werd de laatste tijd minder. We realiseren ons dat haar leven zomaar tot een eind kan komen, we hebben al tien jaar stukje bij beetje afscheid van haar genomen, maar misschien verrast ze ons en knapt ze weer op, we wachten het af. 

Ik ben vanmorgen in mijn uppie in de auto naar haar toegereden, óók die drempel is weer genomen. 

Waar een ander op moet letten niet te veel calorieën binnen te krijgen, ben ik dagelijks aan het passen en meten of ik er wel voldoende calorieën in krijg! Vanmorgen nam ik na mijn vlaflip een stukje schuimtaart en onderweg in de auto als lunch een saucijzenbroodje bij het tankstation, bij thuiskomst een glas chocomel, een redelijke score om twee uur's middags.

Ik realiseerde me bij het pillen slikken dat water opeens weer gewoon naar niks, naar gewoon water dus smaakt, tot nu toe was water steeds vies! Maar trek in eten heb ik nog steeds niet. 

Gister was ik voor controle in het ziekenhuis, mijn Hb blijft nog laag met 5.7, ik moet volgens de hematoloog geduldig wachten tot het gaat klimmen. Ze was verder zó tevreden dat ik twee weken weg mag blijven. 

Ik vroeg haar hoe ze erover dacht als ik binnenkort weer wat in het hospice zou gaan doen waar ik als vrijwilliger werk. Ze raadde het sterk af, ik moet ruimtes met meerdere mensen voorlopig mijden, ook al houd ik afstand en draag ik een mondkapje. Jammer, want ik ben er graag. 

Op de terugweg naar huis deed ik even een boodschap bij de Jumbo, ik was er nog niet geweest sinds de opname, maar Marcel en ik hadden geen afspraken gemaakt en hij werkt vandaag.... Ik voelde me ondanks mijn mondkapje heel onveilig en onzeker en haastte me met een verse pizza in mijn karretje snel naar de uitgang. Voorlopig maar even blijven mijden.